به گزارش پایگاه خبری فریدونشهر – پونه زار؛ [1] خانه یک ایرانی بدون فرش، خانه‌ای بی‌روح و خالی جلوه می‌کند و این نمونه‌های کم نظیر، پیوند یک قوم با هنر ملی خود است.
یکی از صنایع دستی برجسته شهرستان فریدونشهر قالیبافی بوده و دارای قدمتی 400 ساله است که در سبک‌های داری و زمینی رایج بوده و شهرستان فریدونشهر در زمان صفویه یکی از مراکز عمده قالیبافی بوده است.
یکی از تولیدگنندگان فرش دستباف در فریدونشهر در این باره می‌گوید: بافت فرش به سبک زمینی در زمان صفویه و با ورود گرجیان به شهرستان فریدون شهر رایج و متداول شد که در آن دوره نقشه‌های گرجی باف، شیخ صفی، لچک ترنج شاه عباسی، شاه طهماسب و دسته گلی بیشتر مرسوم بود و آن چه حائز اهمیت و شگفتی است این است که قالی بافان بدون نقشه، با ذوق هنری بی‌نظیر و حس لطافت خود زیباترین آثار هنری را بر پیکره قالی درج می‌کردند.
جلال انوری با بیان اینکه گره قالی فریدون شهر ترکی و گرجی است، بیان می‌کند: قالی شهرستان فریدونشهر دارای طرح‌های هنری خاصی بوده که اقتباسی از نقشه‌های شکارگاهی به ویژه آهو و بزکوهی، لچک ترنج و افشان بوده و بافندگان این دیار با صبر و بردباری و با ظرافت و دقت چنان نقوش را برجسته می‌کردند که گویی بیننده در آن محل حضور دارد.
وی خاطرنشان می‌کند: تعدا رنگ‌های انتخاب شده درفرش های فریدون شهر محدود به گلی، سرمه‌ای، کرم، طلائی و صورتی بوده که نخ‌ها را با مواد و رنگ‌های طبیعی از جمله روناس، پوست گردو، نیل آلمانی و پوست بلوط در ظروف مخصوص مخلوط می‌کردند که در نهایت برای تثبیت رنگ از قارا قورت استفاده می‌کردند و این در حالی است که عمر و دوام رنگ های طبیعی در حدود 200 تا 300 سال است.
انوری با اشاره به اینکه قالی داری در شهرستان فریدون شهر در سال 1345 مرسوم شد، تصریح کرد: در حال حاضر در شهرستان فریدونشهر تمامی قالی‌ها دارای سبک بوده و فرش‌هایی با نقشه نائینی، شاه عباسی، افشان و شهرکردی بافته می‌شود.
وی گفت: قالی‌های بافته شده در شهرستان فریدون شهر به دلیل گران قیمت بودن، به طور عمده به خارج از کشورصادر می‌شود.
انتهای پیام/ آ
منبع: تسنیم