به گزارش سایت تحلیلی خبری پونه زار، گوگونانی در پاسخ به پرسش خبرنگار پونه زار مبنی بر این که رویّه‌ی شهردار قبلی که خیلی به چشم می‌آمد تلاش برای زیباسازی شهر بود. رویّه‌ی شما چگونه خواهد بود؟ گفت: ایشان فوق العاده چهره‌ی شهر را عوض کردند که بیانگر زحمات زیاد، اعتبار زیاد و مخارج زیاد است. فعّالیت دوستان قبلی روی سخت افزار بوده است و بطن کار رها شده است و الان نرم افزار احتیاج داریم. لذا اساس کار ما روی نرم افزار است. همان طور که فرمودید الان زیاد روی برون کار شده است و مقدارش هم در دست نیست. چرا که الان یک سری آمده‌اند و گفته‌اند به عنوان مثال ما 10000چراغ تزئینی نصب کرده ایم. کجا نصب شده است؟ نمی دانیم؟ نمی‌دانیم کی باید سرویس شود؟ نمی‌دانیم چند مدّت یکبار باید سرویس شود؟ این جا نرم افزار نیاز داریم. که به ما بگوید این چراغ هایی که نصب کرده‌ایم کی باید سرویس شوند. ما یک هزینه‌ی اوّلیه داریم برای خرید و یک هزینه‌ی بعدی داریم برای نگهداری. نرم افزار من می‌گوید که واحد مربوطه چه خدماتی را باید ارائه دهد؟ مثلا فلان واحد ما این چراغ‌ها را باید تحویل بگیرد، آمار آن را باید داشته باشد و قبل از آسیب بیاید و نگهداری بکند. ما آمدیم نصب کردیم و رها کردیم و مصیبت‌های آن الان دست ماست. مثلاَ فلکه‌ی روبروی آموزش و پرورش آمده چند نماد نصب کرده‌اند که آن هم من گله دارم از اداره ارشاد که چرا نیامدند مجوز بگیرند؟ 80،000،000 هزینه کردیم دو سال پیش و الان هزینه اش باید پرداخت بشود و الان که پرداخت می‌کنیم تا کی جواب می‌دهد؟ نمی‌دانیم؟ پس باید قبل از این که خراب شود به دادش برسیم. این جا باید نرم افزار باشد که این اطلاعات را به ما بدهد. حالا این میشه مصیبت برای نفر جدید. چرا؟ چون من نصب کردم و نفر جدید باید آن را نگهداری کند و هزینه‌ی نگهداری همیشه چندبرابر هزینه‌ی برقراری است و جایی هم دیده نمی‌شود. شما فلکه را دیدید ولی این{چک} را ندیدید. دو سال پیش نصب شده ولی الان من باید بدوم پولش را بپردازم. خوب من الان 80میلیون عقبم بابت کاری که دیگران کردند و من باید هزینه‌اش را بپردازم. شما می‌پرسی به عنوان شهردار جدید چه کردی؟ قبلی‌ها آمدند فلان و فلان وفلان را نصب کردند؛ ولی نگفتی که پولش را دادند یا ندادند؟

گوگونانی در پاسخ به خبرنگار پونه زار راجع به تندیس فلکه‌ی استقلال ضمن بیان این که تندیسی در کار نیست و موضوع یک «نقش برجسته» است، ادامه داد: دلیل نصب نشدن «نقش برجسته» وجود شبهاتی بین مسئولین محلی بوده و در حال رفع است و برای نصب آن می‌خواهیم در مناسبتی بعد از ماه صفر باشد که بتوانیم جشن گرفته و از عموم مردم دعوت به عمل آوریم.

وی در پاسخ به سؤال علّت مخالفت با نصب «نقش برجسته» گفت: عدم اخذ مجوزهای احتمالی از اداره‌ی فرهنگ و ارشاد اسلامی موجب این مسأله شد در حالی که صحبت شهرداری این است که آیا قبلاَ هم چنین بهانه‌هایی بوده است؟ ما اسمش را می‌گذاریم بهانه و اداره ارشاد می‌گوید مجوز. شاید حق با ما باشد شاید هم حق با اداره‌ی ارشاد باشد. حالا یکی باید خارج از گود قضاوت کند. یعنی چی؟ من می‌گویم آیا برای تندیسی که در فلکه‌ی جلو کوی فرهنگیان گذاشته شده مجوز گرفته شده است؟ پس چرا آن را ایراد نگرفتید؟ من نمی‌توانم این را بگویم ولی کسی که از بیرون نگاه می کند صحبت‌های مرا و صحبت‌های ایشان را می‌شنود. قضاوت با خودش.

گوگونانی در مورد «نقش برجسته» گفت که 7 تن وزن این نقش برجسته بوده و 30،000،000 تومان هزینه‌ی آن شده است.

وی ادامه داد: نماد فرهنگی است، نماد وحدت است، نماد اجتماع است، نمادی است که بیانگر جمع کردن سنن مختلف به سمت فرهنگ واحد و آن هم احدیت و یگانگی خداوند باریتعالی است که در رأس آن «الله» قرار دارد و نشان می‌دهد قدرت نظام مقدّس جمهوری اسلامی را که تمام فرهنگ‌ها در حال جمع شدن به سمتی هستند که برسند به این رأس.

وی در پاسخ به این سؤال که با وجود مشکلاتی که در شهر داریم بهتر نبود این هزینه صرف مشکلات دیگر شهر که شاید مهمتر بود مثل ساخت حمام شود؟ مثالی زد: در خانواده‌ای که گرسنه هستند آیا تمام درآمد را به نان می‌دهند؟ آیا بچه‌ها را نمی‌فرستند مدرسه؟ پول آب و برق را نمی‌دهند؟ پس به عبارتی شهرداری در قبال حمام، در قبال کتابخانه، در قبال جوی و جدول، در قبال فضای سبز، در قبال نمادها، در قبال تعهدات دیگر باید همراستا گام بردارد. این نیست که بگوییم اوّل ما فقط حمام می سازیم، سال 95 فقط خیابان می‌سازیم، سال 96 فقط تندیس می‌سازیم یا المان می‌سازیم و یا نقش برجسته می‌سازیم. همراستا باید پیش برویم. مثل خانواده‌ای هستیم که در تمام زمینه‌ها باید گام برداریم.

شهردار فریدونشهر در صحبت‌های پایانی خودش خطاب به خبرنگار ما گفت چقدر حاضرید بگیرید تا زباله‌های خانه‌ی خودتان را خودتان بردارید و حمل کنید و ببرید 10کیلومتر دورتر از شهر بیاندازید؟ وی ادامه داد شهرداری برای هر خانه‌ی داخل شهر عوارضی بین 20 تا 30 هزار تومان برای انجام این کار برای یک سال درنظر گرفته است. یعنی روزی 820ریال! که نیروی من بیاید زباله‌ای را که نمی‌توانید نگاهش کنید بغل کند، بداردش که پخش نشود، بگذاردش در ماشین و تازه ببرد آن جا جدایش کند. هر روز باید جارو کند. باید گل‌ها را بدارد. باید قبض آب گل‌ها را بپردازد. باید بابت هوایی که این جا داریم برفروبی کند. جایی هم دیده نمی‌شود. چقدر بابتش به شهرداری باید بدهند؟ روزی 82 تومان!

. ^[1]

وی همچنین اظهار داشت: به ازای هر تن قیری که ما می‌خریم 1،480،000 تومان باید نقداَ به صورت پیش پرداخت واریز کنیم تا قیر را تحویل بگیریم و این یک تن چه مسافتی را پوشش می دهد؟ حدوداَ 8 متر مربع را. گله می‌کنند چرا آسفالت نمی‌کشین. می‌خواهیم بکشیم امّا پول نیست.

شهردار فریدونشهر گفت: 186،000،000 میلیون تومان ادارات بابت عوارضشان بدهکارند. وی میزان مشارکت مردم در پرداخت عوارض در سال جاری را 23% اعلام کرد.

گوگونانی همچنین در مورد عوارض ساخت و سازی که شهرداری از مردم می‌گیرد اظهار داشت: حداقل یک متر جوی و جدول در شرایط عادی 164،000 تومان هزینه خواهد داشت و هزینه پیاده رو و آسفالت و… همه به آن افزوده می‌شود.

وی از پرونده‌ای سخن به میان آورد که شهرداری متقبّل شده 30% از 3،000،000،000 تومان هزینه‌ی پروژه‌ی آب خیزداری چشمه لاک پشت را در قبال تأمین آب درختان شهر بپردازد و تعهّد خود را هم انجام داده است ولی هنوز خبری از آب نیست.

گوگونانی با بیان این که بدهی تا پایان سال 92 شهرداری 1،800،000،000 تومان است و اعتبارات عمرانی شهرداری در صورت واریز شدن عوارض 1،100،000،000 تا 1،200،000،000 تومان است بیان داشت که الان باید سه نفر باشم: یکی باید بدهی‌های قبلی را مشخص کرده و پرداخت کند، یک نفر باید پروژه‌ی جدید را تعریف کند و یک نفر باید بدود وصولی جدید داشته باشد…پس انتظار ما از مردم این است که حمایت بکنند شهرداری را در پرداخت معوقاتشان. ما کسی را داریم که بابت همین 20 هزار تومان‌ها الان 1،000،000 تومان بدهکار است و زبانش هم تندتر از بقیه می‌چرخد و متأسفانه کسانی هستند که بسیار دارا هستد. من پیرمرد و پیرزنی را سراغ دارم که از پول یارانه‌اش عوارض خود را می‌پردازد و سرمایه‌داری را دارم که از سود سپرده‌ی بانکی‌اش حاضر نیست عوارض خود را پرداخت کند.