به گزارش سایت تحلیلی خبری پونه زار، 363 روز پیش کلنگ احداث کتابخانه عمومی در محوطه شهرداری فریدونشهر به زمین زده شد.

در این مراسم کلنگ کتابخانه عمومی فریدونشهر به دست غلامرضا یاوری، مدیرکل کتابخانه‌های استان اصفهان، محمدعلی اسفنانی، نماینده مردم در مجلس، اسماعیل سیاوشی، امام جمعه وقت، غلامرضا یسلیانی، سرپرست فرمانداری، عبدالرضا سپیانی، شهردار وقت و حسین گوگونانی، عضو شورای شهر، به زمین زده شد.

برای مشاهده گزارش تصویری کلنگ زنی احداث کتابخانه در شهرستان فریدونشهر در تاریخ 1393/2/9 اینجا کلیک کنید. ^[1]

برای مشاهده خبر کلنگ زنی احداث کتابخانه در شهرستان فریدونشهر در تاریخ 1393/2/9 اینجا کلیک کنید. ^[2]

بعد از این کلنگ زنی، مدتی طول کشید تا اعتبار مورد نیاز برای کتابخانه عمومی فریدونشهر تأمین شود. ولی بعد از تأمین اعتبار کار به سرعت شروع شد و نقشه‌های یک کتابخانه شبانه روزیِ سه طبقه مجهز به کافی نت، سالن مطالعه، سالن کودک، نمازخانه و … با هزینه حدود ده میلیون تومان آماده گردید.

اما دیگر پیشرفتی حاصل نشد و الان بعد از گذشت یک سال از آن کلنگ‌زنی و بعد از صرف حدود ده میلیون تومان برای نقشه آن، شهرداری مانع احداث کتابخانه در آن محل شده است و خواستار آن شده تا کتابخانه در محل قدیم خود یعنی در همسایگی اداره آموزش و پرورش بنا شود.

بنا به اذعان رییس اداره کتابخانه های عمومی شهرستان فریدونشهر، بازدیدکننده کتابخانه از وقتی به محل کنونی انتقال یافته، سه برابر شده و این کتابخانه تنها در سال گذشته 17000 بازدیدکننده داشته است.

جالب این که برای احداث کتابخانه پشت امامزاده تاجعلی هم پیشنهاد شده بود.

مگر مسئولان ما داستان آن جوان هندی را نشنیده‌اند که به عنوان کتابدار یکی از شهرهای هند منسوب شد. هر چه به در نگاه کرد دید کسی وارد کتابخانه نمی‌شود. متعهد بود. در پی آن رفت تا ببیند مردم بیشتر در کجا تجمع و رفت آمد می‌کنند. به بازار رسید. بیشترین جمعیت را آنجا دید. تصمیم گرفت در طول روز چند کارتن کتاب آن جا ببرد و در معرض دید مردم قرار دهد. این کار را کرد. مردم با دیدن کتاب‌ها نسبت به آن کنجکاو شدند و به سمت کتاب‌ها آمدند. وقتی برایشان توضیح داد می‌توانند رایگان کتاب را ببرند و بعد از مطالعه آن را برگردانند رفته رفته مشتری پیدا کرد. دیگر کارش گرفته بود. مشتری کتاب‌هایش روز به روز بیشتر می‌شد. مسئولین کتابخانه آن شهر که متوجه اوضاع شده بودند در همان بازار یک کتابخانه احداث کردند. جوان کتابدار دیگر چشمش را به انتظار مراجعه کننده به در نمی‌دوخت.

چند سالی است کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در جایی که می‌توان گفت در مرکز شهر نیست با همه امکانات ساخته شده است. در این کانون کلاس‌های جذاب و متنوع علمی، فرهنگی، هنری و ادبی برگزار می‌شود. ولی آیا کانون به اندازه ظرفیت و جذابیتش مراجعه کننده داشته است؟ جواب نه محکمی را از باتوانی، مدیر کانون، شنیدیم که علت آن را هم مکان یابی بد آن دانست.

مقام معظم رهبری در این مورد می‌فرمایند:

وظیفه همه افراد فرهیخته و همه نهادهای فرهنگی کشور است که در اشاعه، گسترش و تقویت هرچه بیشتر مساله کتاب و کتابخوانی ‏اهتمام ورزند و در یک کلام، همه درد آشنایان و دل آگاهان به‏ منظور بسیج همگانی برای گسترش فرهنگ کتاب و کتابخوانی ‏بپاخیزند، تا هنگامه خجسته ‏ای پیش آید که در آن، «کتاب‏» همه ‏جا، برای همه کس و در همه وقت‏ به وفور یافت‏ شود و مطرح باشد و نیز هیچ کس در هیچ جا، هیچ‏ بهانه‏ ای برای کتاب نخواندن نداشته‏ باشد…

گاهی از زبان مسئولان شنیده شده است که الان دیگر اینترنت و وسایل دیجیتالی جای کتاب را گرفته‌اند، این سخن رهبر خطاب به همین طرز تفکر است:

هرچه ما پیش برویم، احتیاج ما به کتاب بیشتر خواهد شد. این که کسى تصور کند با پدیدآمدن وسائل ارتباط جمعىِ جدید و نوظهور، کتاب منزوى خواهد شد، خطا است. کتاب روزبه‏ روز در جامعه بشرى، اهمیت بیشترى پیدا مى‏‌کند. ابزارهاى نوظهور مهمترین هنرشان این است که مضمون کتاب‌ها و محتواى کتاب‌ها و خود کتاب‌ها را راحت و آسان منتقل کنند. جاى کتاب را هیچ چیزى نمى‏‌گیرد.(1390/4/29)

آری، اگر مسئولان ما به فکر توسعه و پیشرفت فریدونشهر هستند، اگر به فکر سازندگی هستند بدانند کتاب روز به روز در جامعه بشری اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، پس وظیفه خود را دریابند.

الان چند سال است کتابخانه عمومی فریدونشهر در فضایی به مساحت 140 مترمربع (درست خواندید 140 مترمربع) اداره می‌شود. در این فضا باید سالن مطالعه، سالن کودک، مخزن، کافی نت، سالن کتاب‌های مرجع، نمازخانه و سرویس بهداشتی وجود داشته باشد.

^{[3] [4] [5]}

خلاصه این نوشتار این که مسئولین از شهرداری گرفته تا فرمانداری، اهمیت کتاب و کتابخوانی را درک کنند و با توجه به بیانات متعدد و مکرر مقام معظم رهبری و سفارشات ایشان، ارزش آن را در جامعه و در تمام مؤلفه‌های جامعه بفهمند. خلاصه این نوشتار این که کتابخانه چیزی نیست که مسئولین آن را در درجه‌های دو و سه اهمیت قرار بدهند. سرمایه گذاری روی کتابخانه یعنی نفع خالص.