به گزارش پایگاه تحلیلی خبری پونه زار ^[1] به نقل از شبستان، یکی از پرسش هایی که ذهن بیشتر انسان ها را به خود مشغول کرده، آن است که امام زمان(ع) چگونه نظام های سیاسی گوناگون را که دارای افکار و توانایی های مختلفی هستند، از میان برمی دارد و نظام واحد جهانی تشکیل می دهد؟

سیستم و برنامه حکومتی آن حضرت(عج) چگونه است که در آن ظلم و ستمی در جهان نخواهد بود؛ فسادی صورت نمی گیرد و گرسنه ای یافت نمی شود؟

چنانکه پیش تر گفته شد لشکریان حضرت مهدی(ع) از گوشه و کنار جهان گرداگرد او جمع می شوند. درباره شیوه آگاهی سپاهیان از قیام و گرد هم آمدن آنان در مکه روایات به شیوه های گوناگونی اشاره دارد.

بعضی شب در بستر خود به خواب رفته اند و صبحگاهان خود را در محضر امام می بینند. برخی با طی الارض – پیمودن مسافت طولانی در مدتی بسیار کوتاه- به حضرت می پیوندند و گروهی پس از آگاهی از قیام به وسیله ابرها نزد حضرت می آیند.

امام صادق(ع) می فرماید: هنگامی که به حضرت مهدی(عج) اذن خروج و قیام داده شود خداوند را به نام عبری آن می خواند. در آن هنگام یارانش که سیصد و سیزده نفرند و همانند ابرهای پاییزی پراکنده اند مهیا می شوند و آنان همان صاحبان پرچم ها و فرماندهان هستند.

برخی از آنان شب هنگام در حالی که در بستر آرمیده اند ناپدید می شوند و به هنگام صبح خود را در مکه می بینند و برخی به هنگام روز سوار بر ابرها دیده می شوند. آنان با نام خود و پدر و فامیل و شهرت شناخته می شوند.

رسول خدا می فرماید: پس از شما اقوامی خواهند آمد که زمین زیر پایشان جمع می شود و دنیا به روی آنان گشوده می گردد و مردان و زنان فارس آنان را خدمت می کنند. زمین کمتر از یک چشم به هم زدن زیر پایشان طی می گردد به گونه ای که هر یک از ^[1] آنان می تواند شرق تا غرب زمین را در یک لحظه سپری کند. آنان از این دنیا نیستند و دنیا نیز در آنان بهره و سهمی ندارد.

امام باقر(ع) می فرماید: شیعیان و یاران مهدی(عج) از سراسر زمین به سوی او حرکت می کنند زمین زیر پایشان جمع می شود و با طی الارض به امام می رسند و با او بیعت می کنند.

و نیز امام صادق(ع) می فرماید: در حالی که جوانان شیعه بر پشت بام ها خوابیده اند ناگهان آنها را گروه گروه در یک شب و بدون وعده قبلی نزد حضرت می آورند. آن گاه همگی صبحگاه نزد حضرت گرد می آیند. ^[1]