چاپ خبــر
روحش شادتر و یادش را ما گرامی تر می داریم؛

از دست نوشته ها تا تصاویر تشییع پیکر شهید علی محمد خودسیانی

22 اسفند روز شهدا نامگذاری شده است. شهدایی که غریبانه رفتند و حال حتی در روز خود نیز غریبند.

به گزارش پایگاه خبری فریدونشهر – پونه زار؛  شهید علی محمد خودسیانی متولد روستای صادقیه  فریدونشهر در سال 42 و فرزند حاج مسیب است. وی در سال 1363 و در بهمن ماه در منطقه غرب کشور – مهاباد شهید می شود. وی در وصیت نامه خود بر حق مردم یا همان حق الناس تاکید زیادی داشته است.

شهید خودسیانی فریدونشهر3)

شهید علی محمد خودسیانی

شهید خودسیانی فریدونشهر (1)

تشیع پیکر شهید علی محمد خودسیانی سال 63

شهید خودسیانی فریدونشهر (3)

تشیع پیکر شهید علی محمد خودسیانی سال 63

شهید خودسیانی فریدونشهر (2)

تشیع پیکر شهید علی محمد خودسیانی سال 63

شهید خودسیانی فریدونشهر (6)

تشیع پیکر شهید علی محمد خودسیانی سال 63

شهید خودسیانی فریدونشهر)

دست نوشته ای از شهید

1278611KYAA001-004 1278611KYAA001-053

123

  1. از حرکت زیبا، ارزشی و بجای خبرگزاری پونه زار به نمایندگی مردم خونگرم صادقیه تشکر می کنم
    انشالله باشد تا همگی پیرو شهیدان عزیزی باشیم که آزاده رفتند تا ما ازاده باشیم

  2. ابرها باد و باران تو را می شناسند
    سجده در سجده هر نیمه شب در سجودی
    سوهای خرامان تو را می شناسند
    آفتاب تغزل تو شعر سپیدی
    بیت های زمستان تو را می شناسند
    یک سحر آسمانی برایت دعا کرد
    دست های جماران تو را می شناسند
    بیدمجنون! چو افتاده ای سربلندی
    قله ها، کوه ایمان تو را می شناسند
    دهکده دهکده نان و عشق را سرودی
    لهجه های فراوان تو را می شناسند
    عشق هم نسبتا چیز چندان بدی نیست
    قلب های پریشان تو را می شناسند
    عاقبت دل به دریا زدی باخبر باش
    گرگ های بیابان تو را می شناسند
    نعش خود را تو سنگر به سنگر کشاندی
    پس تمام شهیدان تو را می شناسند

    با تشکر از کار بسیار زیبا و با ارزش خبرگزاری پونه زار
    زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست .

  3. تشکر از کار جالب خبرگزاری پونه زار
    زنده نگه داشتن یاد شهدای عزیز کا بسیار جالبی است.

  4. علی رفیعی نوه خواهر شهید خودسیانی گفت:

    سراپا وسعت دریا گرفتند

    همان مردان كه در دل جا گرفتند

    تمام خاطرات سبزشان ماند

    به بام آسمان مأوا گرفتند

    به دوش ما چه ماند اى دل، كه وقتی

    خدا را شاهدى تنها گرفتند

    چه شد اى دل، كه در این راه رفته‏

    جواز وصل را بى ما گرفتند

    مگر مردان غریبى میپسندند

    غریبانه ره دریا گرفتند.

Go to TOP