به گزارش سایت تحلیلی خبری پونه زار؛ خداوند در آیه 32 سوره انعام می‌فرمایند: «وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ: و زندگی دنیا [بدون ایمان و عمل صالح] بازی و سرگرمی است، و یقیناً سرای آخرت برای آنان که همواره پرهیزکاری می‌کنند، بهتر است. آیا نمی‌اندیشید؟»
رسماً باریتعالی و خالق آسمان‌ها زمین، این حکیم عظیم، در کتاب آسمانی و معجزه جاویدان پیامبر خاتم حضرت محمد -صلّی الله علیه و آله- فرموده است این دنیا بازیچه‌ای بیش نیست که اشاره به این دارد که دنیا زمین بازی است که مهم بازیگر آن یعنی انسان‌ها هستند که در میان این همه الوان و مادیات ساده و پیچیده و وقایع و حوادث و تعاملات، خودشان را گم نکنند و فراموش نکنند «بهر چه آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود.»
آری از پیچیدگی که درون بدن یک انسان خلق شده است اعمّ از سیستم‌های گوارشی و عصبی و شنوایی و بینایی و غیره، تا نظم طبیعت که فرموده است «وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ: و کلیدهای غیب فقط نزد اوست، و کسی آن‌ها را جز او نمی داند. و به آن‌چه در خشکی و دریاست، آگاه است، و هیچ برگی نمی‌افتد مگر آن که آن را می داند، و هیچ دانه‌ای در تاریکی‌های زمین، و هیچ تر و خشکی نیست مگر آن که در کتابی روشن [ثبت] است.» (سوره انعام، آیه 59) که بدین معنی است که حتی افتادن یک برگ از روی درخت بی‌حساب و کتاب نیست و همه چیز برنامه‌ریزی شده اتفاق می‌افتد، همه و همه بازیچه است؟
خداوندا زمین بازی ما چیزی است که آن را برای یک تفریح موقت ایجاد می‌کردیم؛ چگونه دنیایی با این پیچیدگی و عظمت، بازیچه است؟
بله بازیچه است. همه این‌ها تصنعاتی الهی است برای این که وضعیتهای مختلفی پیش روی توی انسان قرار بگیرد و توی انسان در این دستگاه عظیم امتحان‌کننده الهی، مرتب خود را ارزیابی کنی، خود را بشناسی و بروی به دنبال اصلاح خود.
خدای خوب ما جهان به این بزرگی که از هر سو تا بی‌نهایت ادامه دارد با همه دشت‌های فراخ، اقیانوس‌های عظیم، کوه‌های سر به فلک کشیده، سیارات، ستارگان، کهکشان‌ها و غیره را برای ما انسان‌ها آفریده است. خودمان را دست کم نگیریم. خودش در آیه 30 سوره بقره ما را جانشین خود بر روی زمین معرفی کرده است:«وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً: و آن زمان را یاد آر که پروردگارت به فرشتگان گفت: به یقین جانشینی در زمین قرار می‌دهم.»
طبق این آیه مهمترین مخلوق خداوند بر روی زمین ما انسان‌ها هستیم و این طور که خداوند بزرگ فرموده است که ما جانشین او بر روی زمین هستیم، با توجه به عظمتی کسی که ما جانشینش هستیم پس عجیب نیست چنین دنیایی برای ما خلق شده باشد. برای این که ما به هدفی که مقرر شده و ما برای آن خلق شده‌ایم برسیم.
بسیار عجیب است که انسان‌ها هر روز با رفت و آمد مردم دنیا در این جهان مواجه هستند. انسان‌ها هر روز دارند می‌بینند «زندگی صحنه زیبای هنرمندی ما است، هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود، صحنه همواره به جا است.» ولی درس نمی‌گیرند و آن چنان غرق در این دنیا شده‌اند که گویی همه چیز همین است و مقصود همین دنیا و آمال و ارزوهای دنیایی آن است. گویی مقصود رسیدن به مال و ثروت و پست و مقام این دنیا است در حالی که خودشان می‌بینند همه این‌ها را باید گذاشت و رفت.
آری باید در این صحنه خوب زندگی کرد و از نعمت‌های فراهم شده بیشترین بهره را برد اما نباید محو آن شد، نباید سرگرم آن شد. باید بدانیم خداوند این جهان را خلق کرد و دنیا را آفرید تا ما انسان‌ها بتوانیم زندگی کنیم تا در این زندگی با دوراهی‌هایی روبرو شویم که تصمیم بگیریم.
همه هدف خلقت را می‌توان در همین تصمیم گرفتن‌های ما خلاصه کرد. ما خلق شدیم تا تصمیم بگیریم و با هر تصمیم راهی را انتخاب کنیم. تصمیم‌های ما، ما را می‌سازد. اشتباه تصمیم بگیریم از آن‌چه باید به آن برسیم دور شده‌ایم و درست تصمیم بگیریم به آن چه باید، نزدیک‌تر می‌شویم.
این نگاه، نگاهی به دنیا است که اتفاقاً آن را برای ما شیرین‌تر می‌کند و می‌شود آن چیزی که حضرت علی -علیه السّلام- درباره آن فرموده‌اند: «من یک ساعت عمر دنیا را با آخرت عوض نمی‌کنم، چون در دنیا محل کاشت است و در آخرت محل برداشت است.»(الکافی، ج 8 ، ص 58) در جهان‌بینی اول امام عالم، دنیا فرصت مهمی است که یک ساعت از آن را هم نباید هدر داد و بیهودگی سپری کرد. عمر انسان در دنیا از طلا هم ارزشمندتر است.
پایان خبر/
