امام سجاد علیه السلام میفرمایند: «اگر کسی بدیهای قوم و ملت خویش را بهتر از خوبیهای دیگران بداند، گرفتار تعصّب شده است؛ بنابراین به جهت وجود این حالت مسؤولیت دارد اما محبّت به اقوام و خویشاوندان را عصبیّت نمیگویند بلکه اگر آنان را در کارهای ظالمانه یاری کند تعصّب ورزیده است.»