به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی شهرستان فریدونشهر- پونه زار به نقل از صاحب نیوز؛ در سال‌های ۴۹ و ۵۰ که من نوجوان بودم استادپرورش به خانه ما رفت و آمد زیادی داشت و با پدرم مرتبط بود. ایشان صبح‌های جمعه جلساتی گذاشته بود؛ ماحصل آن جوانان انقلابی بود که یا شهید شدند و یا به مسئولیتی در نظام دست یافتند. یادم است با این‌که کم سن و سال بودم ازمن می‌خواست تا در کلاس‌های ایشان شرکت کنم ولی من زیربار نمی‌رفتم. برای همین یک‌بار خودش به درخانه ما آمد و من را با خودش برد و از آن به بعد دوست داشتم در کلاس‌های استاد شرکت کنم و استفاده ببرم. ایشان استاد متعهد و مقیدی بود که به هرچه اعتقاد داشت در عمل خودش هم انجام می‌داد و مرد حرف نبود. چه در قوه مجریه زمانی که وزیر آموزش و پرورش بود و چه در قوه مقننه زمانی‌که نماینده مجلس بود. استاد پرورش قبل از هر چیز معلم بود و تا وقتی قادر به حرف زدن بود این نقش را دنبال می‌کرد. مرحوم ازچهره‌های سرشناس و موثرانقلاب بود دراصفهان جزء دو سه نفر اصلی صحنه‌گردان انقلاب و در سطح کشور هم جزء چند نفر فعال انقلابی بود. شبکه ارتباطی معروف نظامیان قبل از انقلاب را راه‌اندازی کرد. ایشان به دنبال مسئولیت نبود بلکه مسئولیت او را دنبال می‌کرد.
زمانی‌که نماینده مجلس شدم توصیه می‌کرد سعی کنید برای رضای خدا کار کنید نه رضای خلق تا بتوانید مسئولیت‌های خود را خوب انجام دهید چراکه رضای خدا اولی‌تر است. مرحوم پرورش به دلیل این‌که معلم بود به تقویت دینی و تربیتی در نظام آموزش و پرورش تاکید زیادی می‌کرد.
