به گزارش سایت تحلیلی خبری پونه زار؛ روز گذشته اعلام خبر سفر معاون پارلمانی رئیس جمهور به قطب جنوب با واکنش منفی مردم و رسانه‌ها روبرو بود.
ایام عید نوروز همواره به دلیل تعطیلات یک هفته‌ای ادارات و ارگان‌ها و تعطیلات دو الی سه هفته‌ای مدارس یکی از شلوغ‌ترین ایام کاری در کشور است. در این ایام با فعالیت فوق‌العاده نوروزی مردم از خریدهای عید گرفته تا افزایش مصرف بسیاری از اقلام دیگر و یا آغاز موج‌های سفرهای نوروزی روبرو هستیم.
این روزها در کشور همچنین با تهدید جدی کشور توسط آمریکا برای حمله نظامی مواجه هستیم. تا جایی که روسیه و چین از حمله قریب‌الوقوع به خاک کشورمان خبر داده‌اند و حتی متقابلاً تهدیداتی نیز از طرف کشور ما و هم‌پیمانان ایران علیه آمریکا و رژیم صهیونیستی صورت گرفته است. آمریکا در حال انتقال ناوشکن‌ها و ناوهای هواپمابر خود به سمت خلیج فارس است.
از طرف دیگر اوضاع نابسامان اقتصاد را داریم که افسارگسیختگی دلار و ارز آن را تشدید کرده است و حتی در ایام تعطیل شاهد گران شدن ارز و رسید قیمت دلار به 105 هزارا تومان هستیم.
اکنون خبر برسد مسئولان بلندپایه کشور در این شرایط عازم سفرهای لوکس چند میلیاردی مانند سفر به قطب جنوب شده‌اند هم بسیار عجیب است و هم ناراحت‌کننده. انسان به این فکر می‌کند که این مسئول چه درکی از شرایط کشور دارد!؟
گذشته از این که چنین اخباری در وضعیت اقتصادی کنونی که عموم مردم در سختی تأمین معیشت خود هستند، دهن‌کجی به مردم است و نشان‌دهنده این است که چقدر چنین مسئولانی از جامعه و مردم دور هستند.
مردمی که می‌بینند رئیس کل بانک مرکزی کشورشان در مصاحبه با صدا و سیما بیان می‌کند عیدانه به اعضای خانواده خود یک سکه طلا هدیه می‌دهد چه حالی پیدا می‌کنند وقتی می‌بینند کل حقوق و درآمد ماهیانه ایشان حتی به خریدهای عید و مخارج عادی نوروز هم نرسیده است!؟
اکنون آن چه مطرح است این است که این مسئول از روی بی‌مسئولیتی اقدام به چنین سفری کرده است یا از روی بی‌تفاوتی نسبت به دغدغه‌های و مشکلات مردم و کشور و یا از روی نادانی نسبت به اوضاع مملکت و جهان.
قطعاً مورد سوم نمی‌تواند باشد چرا که آن قدر همه چیز آشکار شده و در رسانه‌های متعدد از آن شرایط نام برده شده است که بعید است مسئولان بلندپایه کشور که قطعاً درگاه‌های کسب اطلاعات بیشتر و ویژه‌تری نسبت به مردم دارند از ان بی‌خبر باشند. پس موضوع چیزی نیست جز بی‌تفاوتی و بی‌مسئولیتی.
این که یک مسئول در حد معاون رئیس جمهور علاوه بر یک هفته تعطیلی رسمی ادارات که تعطیل بودن آن برای مسئولان بلندپایه کشور خود جای بحث دارد، یک هفته دیگر مرخصی بگیرد برای گشت و گذار در قطب جنوب، غیرقابل اغماض است.
متأسفانه از جنس این مسئولین کم نبوده و نام برخی دیگر از مسئولان که در تعطیلات نوروزی به سفرهای تفریحی اروپا و کیش و غیره رفته‌اند در رسانه‌ها منعکس شده است.
این نشان می‌دهد دولت نتوانسته است همه مهره‌های خود را یا دست‌کم مهره‌های اصلی خود در سطح معاون رئیس جمهور را مطابق با شرایط امروز کشور و نیاز مضاعف کشور برای کار به درستی بچیند و از بین نیروهای جهادی ایشان را برگزیند.
شاید مرحوم رئیسی انتظار ما را بسیار بالا برد. او که در طول عمرش حتی یک روز به خود مرخصی و تعطیلی نداد تا به کار مردم رسیدگی کند و نه بیماری کرونا و نه هیچ مانع دیگری او را از در کنار مردم بودن بازنداشت.
حقیقتاً مسئولیت‌ها صحنه‌ای هستند که تماشاچی آن مردمند و دارند می‌بیند و قضاوت می‌کنند و بدا به آن که چنین کم‌کاری‌ها و بی‌تفاوتی‌ها را به اسم نظام بنویسند نه به اسم یک جناح یا یک گروه که اکنون بر سر کار آمده‌اند.
