عجب اشتباهی کردیم انقلاب کردیم!
عجب اشتباهی کردیم انقلاب کردیم! به غلط کردن افتادیم. بعضی ها انگار یادشون رفته اون زمان چه خبر بود. افسر آمریکایی جرات نداشت توی این کشور نطق بکشه؛ سگش که جای خود داشت! حالا چی؟
زمان شاه توی هر خونه یه ال سی دی بود اما الان تو ۵۰ تا خونه هم یه تلویزیون سیاه و سفید پیدا نمیشه!
زمان شاه اگر دزدی می شد اعلی حضرت محکم برخورد می کرد حتی اگر خواهرش اشرف باشه، اما الان خود حکومت تمایلی به برخورد نداره!
زمان شاه بیشتر مردم ماشین شخصی داشتند الان مردم مجبورن یا پشت وانت سوار شن یا با اتوبوس دو طبقه این ور و اون ور برن!
زمان شاه همه خونه ها لوله کشی گاز بود الان مردم مجبور هستند برای بخاری نفت تهیه کنند!
زمان شاه ماهواره به هوا پرتاب می کردیم اما الان یه بادبادک هم نمیتونیم هوا بفرستیم!
زمان شاه کلی اتوبان و بزرگراه داشتیم اما الان باید از جاده های مال رو حرکت کنیم!
زمان شاه آزادانه تا صبح تو خیابون ها گشت و گذار داشتیم اما الان به خاطر حکومت نظامی و نبود امنیت از ساعت ۹ شب دیگه جرات نمی کنیم بیایم بیرون!
زمان شاه دست همه افراد خانواده یه گوشی و خط تلفن بود، اما الان هر ۱۰۰ خانواده یه خط تلفن ثابت هم ندارن!
زمان شاه مردم اینقدر فعالیت های مذهبی و اعتقادای زیاد بود که مساجد موقع اعتکاف جا نداشتن؛ حالا چی؟
مردم زمان شاه هیئت ها و مساجد رو اداره می کردن الان هیئت رفتن غدغنه!
قبل انقلاب دکترهای متخصص اینقدر داشتیم که آدم نمی دونست به کدومش مراجعه کنه، الان باید بریم به پزشکان بنگلادشی و هندی التماس کنیم که بیان توی کلان شهرها طبابت کنند!
زمان شاه ارزش ایرانی ها در سایر کشورها اینقدر بود که آمریکا برای مذاکره با ما وزیر خارجه ایران تو صف می ایستاد، الان ما در دنیا کسی ما رو تحویل نمی گیره!
زمان شاه کلی سد و نیروگاه داشتیم، اما الان تعداد سد و نیروگاه به تعداد انگشتان دست هم نمیرسه!
زمان محمدرضا شاه قوت غالب مردم برنج بود؛ حالا باید نون خشک سَق بزنیم و صدامون هم در نیاد. سالی یک بار برنج می خوریم اون هم شب عید!
زمان شاه هزاران دانشگاه و آموزشکده بود الان بچه های شهری هم نمی تونند لیسانس بگیرن!
خلاصه خیلی چیزهای دیگه داشتیم که الان نداریم مثل عزت، شرف، امنیت و …
آخه زمان شاه ال سی دی ؛موبایل و……نه در ایران و نه در کشورهای دیگه اختراع نشده بودوگرنه مردم استفاده می کردند اینهایی که شما نوشتی به خاطر پیشرفت کلی دنیاست نه ایران اگه راست میگی وضعیت فعلی ایران را با وضعیت فعلی کشورهایی مثل کره جنوبی و ترکیه مقایسه کن و ببین تو این 36سال کی پیشرفت کرده
دلار رو بگو که اونموقع چهار هزار و دویست و پنجاه تومن بوده الان رسوندیمش به هفت تومن
آخه مرد ناحسابی زمان شاه موقعی که ما پیکان داشتیم کره جنوبی دوچرخه مونتاژ می کرد الان ما کجا و کشوری مثل کره کجا?
اگه تو این چند ساله بز رو تو صدر حکومت یه کشوری مثل ایران میذاشتن الان ما دست کمی از اروپا نداشتیم
اولن که ما پیگان نداشتیم و داشتیم مونتاژ میکردیم . ثانیا او ن موقع تو * زندگی می کردی و حالا از بس خوشی زده زیر دلت داری به حکومت گیر می دی کمی به گذشته خودت برگرد اونوقت نظر بده.
اقای محترم هر دوره را باید با دوره ی خودش مقایسه کرد چرا حرف بی منطق میزنی یعنی الان شرایط کشور خیلی خوبه
اینکه یه سری امکانات حالا بر حسب موقعیت زمانی در کشور ما بوده یا نه و اینکه الان بر حسب همون موقعیت زمانی اون امکانات رو در کشور عزیزمون داریم بحثی بزرگه.خب این مقتضی است که بر اساس پیشرفت علم و دنیا تمامی کشور ها نیز دستخوش تغییر و پیشرفت بشن خواه ناخواه ، چه از نظر جغرافیایی و یا اجتماعی ،سیاسی و اقتصادی و … همانطور که زندگی در زمان پیدایش اسلام با زندگی فی الحال عربستان کاملا متفاوت هست .اما یه چیز که مهم هست این است که نقش انسان ها در حکومت ها در زمن های مختلف زیر سوال نرود و یک انسان در هر عصر و حکومت بتواند آزادانه و انسان گونه زندگی کند (چیزی که خدا برای هر مخلوق خود می خواهد) که البته در هر حکومتی بسته به نوع سیاست خود و حکومت و مردم کشورش امکان ندارد پاسخگوی همه سلایق باشد چون طبیعی است اما بعضی حکومت ها انقدر اختلاف در بین حکومت و سلایق مردم ایجاد می شود و انقدر تعداد افراد ناراضی نسبت به آن دولت زیاد می شود که باعث پیدایش احساس تغییر حکومت توسط مردم احساس می شود مانند کشور ما و یا بقیه کشورهایی که انقلاب کردن را تجربه کردن.اما نکته مهم تر این است که هر چه از انقلاب یک کشور زمان بگذرد ممکن است از اهداف و آرمان های آن انقلاب دور شده و آن حکومت دچار تزلزل شود و این روند تغییر حکومت در کشورها پیش آید.امید است که سیاستمداران کشور ما نیز این اساس را درنظر گرفته و حواسشان به اینک این انقلاب برای تمامی اقشار جامعه و پیدایش یک حکومت خدایی و انسانی انجام شده و از آن با گذر زمان نگذرند و حواسشان به سلایق مختلف مردم جامعه و اقوام گوناگون باشد و به برطرف کردن نیاز های آنان با استفاده از راه های درست باشند.