روش‌های انتخاباتی و سردرگمی رای دهندگان
به گزارش سایت تحلیلی خبری پونه زار، امروز به جایی رسیده‌ایم که در فضای مجازی تنور حرف‌های بی‌منبع و بی اساس بسیار گرم است و در آن راحت می‌شود حرف زد و قول داد و بعد هم به سادگی زیر آن زد. یا راحت جناح مقابل را تهدید و تخریب کرد و اصطلاحا برجکش را پایین آورد. شاید علت مرجع کردن فضای مجازی در تبلیغات برخی گروهها همین موضوع باشد.
*تکنیک وحدت نمایی و اختلاف افکنی
حرف اصلی این جبهه اینست که جناح ما متحد و منسجم است اما جناح مقابل از هم گسیخته است. این شیوه قدیمی که خود را قوی و منسجم تبلیغ می‌کند و حریف را دچار اختلاف و ضعف، همچنان مشتری‌های پر و پا قرص خود را در جریانهای سیاسی دارد. اگر در تیتر روزنامه‌ها یا فضای مجازی درباره قدرت یک جناح و اختلافات جناح دیگر مطلبی خوانده شد یادتان باشد این فقط یک شیوه تبلیغاتی است.
*می‌آید، نمی‌آید
این شیوه و تکنیک فقط چند سال است که باب شده. در این تکنیک گاه سر و صدای زیادی برای آمدن یک شخص به انتخابات ایجاد می‌شود؛ آن شخص هم درباره آمدنش ابتدا ابراز تردید می‌کند. بعد از مدتی می‌گوید اگر مردم بخواهند می‌آیم. مدتی بعد چیز دیگری می‌گوید. مثلا می‌گوید اگر احساس تکلیف کنم می‌آیم و همینطور فضا ساماندهی می‌شود تا در ذهن مخاطب آن فرد محور شود. اخیرا از این دست تبلیغات زیاد به چشم می‌خورد.
*یارگیری کاغذی
در این روش جریانها به گونه‌ای تبلیغ می‌کنند که انگار برخی عناصر اصلی جناح مقابل جذب آنها شده‌اند؛ به این نوع روش یارگیری کاغذی گفته می‌شود زیرا خارج از رسانه‌ها، روزنامه‌ها و فضای مجازی واقعیت ندارد و فقط برای تضعیف روحیه جناح مقابل مورد استفاده قرار می‌گیرد.
*مجلس جنسیتی و قشری
این عنوان کمی نامانوس است اما مفهوم ساده‌ای دارد. در این روش تبلیغاتی جناح‌ها و گروههای مختلف سعی می‌کنند برای جلب توجه قشرهای خاص مردم مجلس دهم را البته فقط در تبلیغات و نه در واقعیت متعلق به آن قشر معرفی کنند. این روزها حتما زیاد شنیده و خوانده‌اید که مثلا مجلس آینده مال زنان است یا مال جوانان. البته این روش معمولا جواب نمی‌دهد زیرا مردم بلافاصله از خودشان می‌پرسند مگر قرار است خانه ملت فقط به یک قشر تعلق داشته باشد؟ یا مگر قرار است باتجربه‌ها را کنار بگذاریم و فقط جوان انتخاب کنیم؟
*ثبت نام حداکثری
روزهای ثبت نام مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی به پایان رسید. برخی جناح‌ها در روزهای ثبت نام از روش ثبت نام حداکثری استفاده کردند به چند دلیل.
اول اینکه تعداد احراز صلاحیت نشده‌ها طبعا وقتی ثبت نامها به قاعده نباشد بالا می‌رود و این جناح‌ها می‌توانند روی رد صلاحیت شده‌هایشان اصطلاحا مانور مظلومیت بدهند و برخی نهادها را در فشار بیشتر بگذارند. دوم اینکه فضا را احساسی کنند و از همان اول روی فضای انتخابات خدشه ایجاد کنند. این روش سیاسی از نظر تامین منافع جناحی به نظر هدف گذاری دقیقی می‌آید اما از نظر منافع ملی بازی با احساسات مردم و بی‌توجهی به روح قانون است.
*برداشت جناحی از قانون
هر چه تنور انتخابات گرمتر شود احتمالا مردم در مورد قانون حرف‌های بیشتری می‌خوانند و می‌شوند. البته حتی حرف زدن از قانون هم خوب است چه برسد به پایبندی به آن اما تجربیات زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد قانون برای بیشتر گروهها، جناح‌ها و جریانها تا جایی مقبول است که به نفعشان باشد در غیر اینصورت به این قانون برچسب می‌زنند. شاید قانون نظارت استصوابی مثال خوبی برای این ماجرا باشد. این نظارت یک قانون است و هر کسی هم مخالف آن است باید تلاش کند این قانون را عوض کند اما تا وقتی که این قانون وجود دارد باید حتما اجرا شود حتی اگر مخالف افراد و جریان مورد نظر آنها باشد.
در مجموع از همین حالا باید منتظر برخی سر و صداها درباره برخی قوانین نظارتی باشیم که گویا این هم یکی از روشها و شگردها برای بیرون کردن حریف از گود سیاست باشد.
*دو قطبی سازی
این روش قدیمی‌ترین روش در رقابت‌های سیاسی است و به این روش دیو و دلبر هم می‌گویند. احزاب و جریانهای سیاسی در این تکنیک سعی می‌کنند عرصه رقابت‌های انتخاباتی را کلا به دو صفحه تقسیم کنند یکی سیاه و دیگری سفید که البته خود را سفید می‌دانند و رقیبشان را سیاه. این روش کاملا فضای انتخابات را احساساتی می‌کند و فرصت تامل و تعقل را معمولا از افراد می‌گیرد. این دو قطب معمولا کاذب هستند و نیاز واقعی مردم را شکل نمیدهند اما با فشار تبلیغاتی زیاد هیجان ایجاد می‌کنند. چند دوقطبی در انتخابات امسال را می‌شود حدس زد مثلا دوقطبی برجام و مخالفان برجام و دوقطبی تعامل با دنیا و مخالفان آن.
*برچسب یا لیبل
این تکنیک شکل‌های متنوعی دارد و جناح‌ها و جریانها هم خیلی از آن استفاده می‌کنند. در این روش از ماههای قبل از انتخابات جریانهای سیاسی سعی می‌کنند اصطلاحا مردم را شرطی کنند مثلا آنقدر کلمه فساد را روی برخی افراد و جریانها تکرار می‌کنند که نزدیک انتخابات هر کسی اسم فساد را بیاورد بلافاصله اسم آن شخص یا جریان زنده می‌شود. یا مثلا کلمه افراط آنقدر روی یک سوژه خاص تکرار می‌شود که افراد را بلافاصله یاد یک شخص یا جریان یا موضوع خاص می‌اندازد.
البته این تکنیک جنبه مثبت هم دارد مثلا با جریان سازی تبلیغاتی، یک جریان یا گروه سنبل آزادی یا پیشرفت و توسعه و یا حتی عدالت می‌شود به هر حال باید مراقب این روش بود چرا که تکنیک قوی و پرکاربردی است.
*کمپین سازی
نزدیک انتخابات که می‌شویم عده‌ای روی واژه کمپین یک کمپ بزرگ برپا می‌کنند. کمپین‌ها یا گروههای خودجوش مردمی یک ابزار اجتماعی برای حل مشکلات جامعه است اما بسیار عجیب است که چرا معمولا در فصل انتخابات بر پا شدن آنها هم بیشتر می‌شود و هم بیشتر به چشم می‌آیند و تیتر اول برخی روزنامه‌ها و سایت‌ها می‌شوند.
از همین روزها باید خودمان را برای دیدن رنگ‌ها، نمادها و جنبش‌های مردمی مختلف اما زودگذرآماده کنیم چون این موارد تکنیک‌های عمده انتخاباتی است که هر رای دهنده‌ای باید به آن دقت کند تا بتواند انتخابی درست داشته باشد.
اگر در مواجهه با نقد‌ها، اظهار نظرها و رویکردهای اصلی جناح‌های سیاسی یاد این تکنیک‌ها بیفتید و انتخاب درستی داشته باشید نگارنده به هدف خود رسیده است.
منبع: صبح قزوین
