فساد مالی شاه/ چپاول اموال مردم به بهانه اهداف خیرخواهانه خاندان پهلوی+فیلم

در این یادداشت هدف بیان فساد مالی یا اخلاقی دربار پهلوی نیست بلکه می خواهیم تنها به گوشه‌ای از عوام فریبی و فساد اقتصادی که  در زیر سایه برنامه هایی عام المنفعه خود را نشان داد به صورت سیر تاریخی  اشاره می کنیم.

اصل اموال و دارایی‌های خاندان پهلوی به املاک و زمین‌های مغصوبه توسط رضاخان بر می‌گردد املاکی که رضاخان پهلوی با تهدید و به زور از مردم می‌گرفت و با این روش کسی که در ابتدای کودتا و حکومتش در سال1304ملک ، دارایی ویا کارخانه‌ای نداشت در سال 1320 یعنی طی حدود بیست سال اموال و دارایی هایش حدود 2000 ملک شش دانگ برآورده شد.

با روی کار آمدن محمدرضا  فساد مالی در دربار پهلوی دوم خیلی خطرناک تر از پهلوی اول شد چرا که در زمان رضاخان تنها وی و برخی اطرافیانش به غصب اموال مردم می‌پرداختند اما در حکومت پهلوی دوم فساد وسوء استفاده‌های مال در همه بدنه حکومت رسوخ کرد.

در دوره پهلوی دوم بر اثر فشار‌های بسیاری که از سوی مردم وجود داشت شاه مجبور شد چنین وانمود کند که می‌خواهد اموالی که پدرش غصب کرده را به مردم برگرداند.

 محمدرضا پهلوی در نخستین اقدامات خود برای جلوگیری از شدت یافتن اعتراضات، و بنا بر برخی گزارشات به توصیه محمدعلی فروغی، تمام املاک، مستغلات و کارخانجاتی را که از طریق پدرش به نام وی شده بود، به دولت وقت واگذار کرد تا به ظاهر در عمران و آبادانی کشور و امورخیریه صرف شود و همچنین اگر کسانی باشند که نسبت به این املاک، ادعای خسارت داشته باشند، پس از رسیدگی به شکایت آنها از محل همین املاک خسارت آنها بر طرف شود.

امّا بعد از گذشت 7 سال، دولت لایحه‌ای به مجلس فرستاد که براساس آن بسیاری از آن املاک و مستغلات به مالکیت محمدرضا پهلوی بازمی گشت.این لایحه در 20 تیر 1328 در یک مادّة واحده به این ترتیب تصویب شد که اموال مزبور به نام «موقوفة خاندان پهلوی » است و عواید ناشی از این دارایی ها  به ظاهر صرف امور خیریه شود و پس از آن محمدرضا پهلوی  در سال 1330 دستور تأسیس «سازمان املاک و مستغلات پهلوی » را جهت اداره دارایی‌های مذکور صادر کرد.

با گذشت چندی اعتراضات نسبت به شاه و خاندان سلطنتی با توجه به اقدامات و فساد اقتصادی بالا گرفت شاه برای اینکه این اعتراضات را بخواباند در سال 1337 هجری شمسی «بنیاد پهلوی » را تأسیس کرد و بخشی از مایملک تصاحب شده اعم از مهمانخانه ها، سهام کارخانه ها، شرکت ها و بانک ها را در اختیار این بنیاد قرار داد.

 این بنیاد جایگزین «سازمان املاک و مستغلات پهلوی » شد و در مهر 1340، شاه برای سرپوش گذاشتن بر اموال نا مشروع خود فرمان وقف دارایی بنیاد پهلوی به امور خیریه را صادر کرد.در صورتی که اکثر هیئت امنای آن خود شاه و درباریان بودند.

علاوه بر اینها، مبالغ هنگفتی از درآمد نفت، به صورت اعتبارات بانکی، در اختیار بنیاد پهلوی قرار می‌گرفت. بدین ترتیب با تشکیل این بنیاد خاندان پهلوی نه تنها اموال قبلی خود را از دست نداد بلکه درآمد‌های نفتی و… هم به آن اضافه شد.

گرچه اهداف این بنیاد به ظاهر خیرخواهانه و در جهت توسعه آموزش و پرورش، اعطای بورس تحصیلی و از این قبیل مطرح می‌شد اما خانواده پهلوی علاوه بر چپاول هدایا و وام‌های بین المللی که برای این بنیاد گرفته می‌شد با داشتن 207 مؤسسه اقتصادی از قبیل شرکتهای ساختمانی، معدنی،کشاورزی، بیمه ، بانک ، هتلها ، کازینوها (قمارخانه ها) ، کاباره‌ها و مراکز فساد، سلامت نظام اقتصادی را برهم می‌زد و زمینه انحطاط اجتماعی و اخلاقی را به وجود می‌آورد.

آنچه نوشته شدت تنها گوشه‌ای از خیانت‌ها و خباثت‌های خاندان پهلوی به ملت شریف ایران بود که با جلوه گر شدن انقلاب اسلامی بساط آنان بر چیده شد.

آنچه را در ویدئو ذیل مشاهده می کنید بازخوانی خاطرات برات محمد یزدانی است وی در سال 1313  در روستای امام وردی بجنورد متولد شد، یزدانی در سال 1336 پس از اخذ دیپلم به طور داوطلبانه دوره سربازی را در دانشگاه نظامی سلطنت آباد گذراند وی بعد از دوره سربازی در بانک عمران پهلوی به عنوان مسئول تقسیم املاک پهلوی استخدام شد اما در سال 1342 به دلیل سر خم نکردن در مقابل محمدرضا شاه اخراج شد. در این ویدئو یزدانی گوشه ای از عوام فریبی خاندان پهلوی را بیان می کند.