صدای ترک خوردن غول خودروسازان وطنی کم کم به گوش می رسد

به گزارش خانواده ایرانی این درحالی است که طبق معمول آقایان خودروساز و کسانی که از قبل آنان به نان و نوا وموقعیتی رسیده اند ، به جای ریشه یابی موضوع و یافتن علت قهر مردم با این صنعت ، باز آسمان را به ریسمان بافته و عالم و آدم را مقصر می دانند غیر از خود و باز هم در حرکتی از پیش آشکار شده ، سعی در ایجاد رعب و وحشت دارند که اگر صنعت خودرو نباشد چنین می شود و چنان!

جالب است که خودروسازان داخلی که طی ۵۰ سال اخیر هیچ عملکرد مناسبی در قیمت و کیفیت و خدمات پس از فروش محصولاتشان نداشته اند، فلان کمپین و سخنان فلان نماینده مجلس و چند ده کامنت در ذیل فلان خبر خودرویی را عامل رکود صنعت قلمداد می کنند و حاضر نیستند به عملکرد غیر قابل دفاع خود در این صنعت که منجر به نارضایتی‌های بیش از پیش مصرف کنندگان شده و کار را به «تحریم خرید خودرو» کشیده است، بیاندیشند و برای آن چاره ای کنند!

و دقیقا اینجاست که گلادیاتورهای همیشه حاضر به یراق از راه می رسند و نقش «تکراری»» و البته «بی مزه» خود را ایفا می‌کنند که اگر گلی از سر صنعت خودرو کم شود فلان مقدار ارز از کف می‌رود و این تعداد شغل از بین می‌رود و صنعت کشور راکد می‌شود و چه کسانی که به خاک سیاه نمی‌نشینند و چنین و چنان!

صنعت خودرویی که حمایت‌های بی دریغ چندین دهه‌ای دولت‌ها را امروز «دخالت‌های دولت» نام می‌نهد و فراموش کرده اگر لحظه‌ای دولت حمایت‌های خود را از این «صنعت عزیز کرده» بردارد و تعرفه‌های عادلانه واردات خودرو اعمال شود و آنی ایمنی و رضایت مردم در نظر گرفته شود، رکود که هیچ، بساط آقایان خودروساز خود به خود برچیده می‌شود و نیاز به کمپین و تحریم خرید خودرو و غیره و ذالک نیست!

جالب است که آقایان مدام فضای اقتصادی و به ویژه نرخ سود بانکی را یکی از عوامل ایجاد مشکل برای صنعت خودرو عنوان می‌کنند و باز مشخص نیست درک و شعور مردم ایران به چه انگاشته شده که صحبتی از این موضوع به میان نمی‌آورند که به خاطر همین سود بانکی، پول‌هایی را که باید صرف ارتقای کیفیت تولید، بروزرسانی محصولات، کاهش هزینه‌ها و به تبع آن کاهش قیمت و افزایش خدمات پس از فروش می‌کردند، در بانک‌ها بلوکه کرده و تقریبا همه کاری از بانکداری و بنگاه داری تا ساختمان‌سازی و غیره می‌کنند، جز «خودرو خوب« ساختن و حاضر نیستند باور کنند دیگر دوره‌ای که از ده‌ها ماه پیش محصولات آن چنانی خود را پیش فروش می‌کردند گذشته و فضا فضای رقابت است و تازه نه آن رقابت سالمی که در همه جای دنیا هست و باید باشد و باید «باشند تا صبح دولتشان بدمد»!

ارزبری هم از دیگر بهانه‌هایی است که گلادیاتورها در به اصطلاح دفاع از صنعت خودرو عنوان می‌کنند و مدام بر این طبل می‌کوبند که اگر خودروسازی تعطیل شود باید نیاز سالانه یک و نیم میلیون دستگاهی بازار ایران به خودرو را از طریق واردات تامین کرد که باید رقمی معادل ۱۵ میلیارد دلار ارز از کشور خارج شود، بنابراین دودستی باید به این صنعت عزیز چسبید و اجازه نداد آب در دلش تکان بخورد!

آقایان خودروساز را نمی دانیم ولی مردم ایران این قدر کم حافظه نیستند که فراموش کرده باشند سال‌ها ادعای خودکفایی و ساخت داخل آقایان خودروساز گوش فلک را کر کرده بود، اما به محض اینکه قیمت ارز در سال۹۰ افزایش یافت قیمت محصولات آقایان یک شبه سه برابر شد و دلیل آن ارزبری خودرو بود. تا جایی که بعدها کاشف به عمل آمد ساخت داخل ادعایی بیش نبوده و حداقل از جنبه ارزبری اتفاق خاصی نیافتاده است و ۹۰ درصد قیمت خودرو به قیمت ارز بستگی دارد. این چیزی است که آقایان خودرو ساز ادعا می کنند.

در این شرایط چگونه است که صنعت خودروسازی جلوی خروج ارز از کشور را می گیرد؟ مگر خودرو داخلی ارزبری ندارد؟ مگر خودرو داخلی مجانی ساخته می شود؟ بر چه اساسی آقایان مدعی هستند که ۱۵ میلیارد دلار ارز از کشور خارج می شود؟

با همان معیاری که خودروسازان حداقل در زمان افزایش قیمت ارز ارائه کردند و به بهانه آن محصولات رقت انگیز و بی کیفیت خود را به سه برابر قیمت به مردم فروختند، خودرو داخلی هم حدود ۹۰ درصد ارز بری دارد و تفاوت آن با واردات خودرو حداکثر ۱٫۵ میلیارد دلار است. مبلغی که بی تردید ارزش آسایش و رفاه مردم، ایمنی و حفظ جانشان و راحتی اعصابشان را دارد! هر چند اینها واژه‌هایی است که خوردوسازان کشور کاملا با آن غریبه‌اند و سخت بتوان تصور کرد جز سود خود به چیز دیگری بیاندیشند.

بهانه «ایجاد اشتغال» و «وابستگی صنایع کشور به صنعت خودرو» هم دیگر شعارهای نخ‌نمایی است که بارها به آنها از سوی کارشناسان پاسخ داده شده است. البته ما اصلا و به هچ عنوان موافق تعطیلی صنعت خودرو نیستیم و آن را به صلاح کشور و صنعت نمی‌دانیم، اما موضوع اینجاست که تا زمانی که آقایان خودرو ساز فقط به منافع مقطعی خود فکر می کنند، سعی در سوء استفاده از فضای بسته اقتصادی و تعرفه‌های واردات دارند، تنها و تنها به سود خود می اندیشند و تا زمانی که کوچکترین ارزشی برای تامین رضایت مشتری قائل نیستند، اوضاع بر همین مدار خواهد بود و نیازی نیست کسی برای تعطیلی صنعت خودرو کاری کند یا کمپین فضای مجازی تشکیل دهد و این صنعت به مرور، خود به خود و در آینده‌ای نه چندان دور در سایه عملکرد خودروسازان تعطیل خواهد شد.

آقایان خودروساز بهتر است به جای جوسازی‌های رسانه‌ای، زدن حرف‌های تکراری و نخ نما، مظلوم‌نمایی یا ایجاد ارعاب در دل مردم و مسئولان و نمایندگان مجلس از بیکاری و رکود صنعت و غیره … قدری به خود بیایند، روش‌های صحیح مدیریت را بیاموزند، هزینه‌های آنچنانی تولید خود را پایین بیاورند و قدری هم به فکر آرامش و جان و مال مردم باشند.

مردم ما مردم نجیبی هستند که انتظار آن چنانی هم ندارند، کافی است یک محصول «قابل تحمل» با قیمتی «معقول» به آنان ارائه شود و این جلوی ورشکستگی و تعطیلی صنعت خودرو را خواهد گرفت. در غیر این صورت دیری نخواهد پایید که شاهد شکستن شاخ «غول‌های جاده قدیم» و به زانو درآمدنشان در برابر «اژدهای زرد» و غیره … خواهیم بود . شکستنی که صدای ترک‌های آن کم کم به گوش میرسد .