چاپ خبــر

نماینده پارلمان اروپا: بیکاری جوانان در کشورهای حوزه یورو ۵۰ درصد است

این روزها اروپا از لحاظ اقتصادی، حال و روز درست و درمانی ندارد و برخی از کشورهای حوزه یورو در تب و تاب بحران مالی می سوزند.

به گزارش سایت تحلیلی خبری پونه زار به نقل از تسنیم، تقریبا روزی نیست که خبری از یونانِ تا قهقرا گرفتار در قرض و قوله به گوش جهانیان نرسد؛ بیکاری هم که در کشورهایی مثل ایتالیا و اسپانیا به سیم آخر زده و تعداد زیادی شهروندان اروپایی را خانه نشین کرده است.

از ایتالیا گفتم؛ کشوری که بزرگترین شریک تجاری ایران در اتحادیه اروپاست و اتفاقاً از بحران مالی قاره سبز ، بی نصیب نمانده است. آنچه در مورد سرزمین «الکساندر نستا» در قبال مردمان کشور ما در طول این سال ها اتفاق افتاده، حفظ روابط دیرینه شان با اهالی سرزمین در طول تاریخ بوده است. جالب است بدانید که روابط نوین ایران و ایتالیا بیش از یک قرن قدمت دارد. در طول این مدت، ایران 46 سفیر و کاردار به ایتالیا اعزام کرده و دولت ایتالیا نیز تقریباً به همین تعداد نماینده عالی رتبه سیاسی در ایران داشته است. روابط دیپلماتیک بین ما و آنها همواره برقرار بوده است. تعداد زیادی موافقتنامه های تجاری، اقتصادی، امنیتی، فرهنگی در طول سال های گذشته بین تهران و رم به امضا رسیده است. نکته جالب تر این است که بدانید که به لحاظ تاریخی، قدمت روابط ایران با منطقه ای که اینک دولت ایتالیا را تشکیل می دهد به دوره اشکانی برمی گردد. در این زمان امپراتوری ایران با جمهوری ونیز روابط تجاری برقرار کرد. امروزه، در ونیز، ایرانشناسان زیادی وجود دارند و باقیمانده آثار ایرانی نیز در آنجا به وفور یافت می شود.

مسائلی از این دست و بررسی آخرین تحولات در اروپا و ایتالیا باعث شد تا خبرنگار بین الملل تسنیم با خانم تیتزیانا بِگین (Tiziana Beghin) ، نماینده ایتالیا در پارلمان اروپا گفتگویی داشته باشد. در ادامه می توانید پاسخ های عضو ارشد جنبش 5 ستاره ایتالیا به سوالات تسنیم از نظر می گذرد.

تسنیم: برنامه های دولت ایتالیا برای اقتصادی ملی کشور چیست؟

تیتزیانا بِگین: شما باید این سوال را از متیو رنزی بپرسید! او در آغاز مأموریت خود اعلام کرد که بدهی بخش دولتی به شرکت های خصوصی را صاف می کند و مالیات را تقریبا تا 10 درصد کاهش می دهد؛ ما اما هنوز منتظر نتایج شگفت انگیز سیاست او هستیم! در حال حاضر فقط یک برنامه اصلاحات شغلی و یک قانون دیگر که به اصطلاح Decreto Sblocca نامیده می شود و مسائل زیرساختی عمده در دریای آدریاتیک را دنبال می کند، شاهد هستیم.

تسنیم: از متئو رنتزی گفتید؛ عملکرد نخست وزیر را چگونه ارزیابی می کنید؟

تیتزیانا بِگین: دولت متئو رنتزی خیلی رسانه ای عمل می کند. او خیلی شعاری صحبت می کند و بهترین عملکرد او این است که به مردم برای دستیابی به برخی اهداف قول می دهد؛ با این حال او هرگز به آن نمی رسد.

تسنیم: منبع اصلی درآمد دولت در ایتالیا از کجاست؟

تیتزیانا بِگین: مالیات و هزینه های بازنگری

تسنیم: کمی از ایتالیا فاصله بگیرم؛ وضعیت بیکاری در اروپا چگونه است؟

تیتزیانا بِگین: در حال حاضر نرخ بیکاری تقریبا 9.8 درصد است اما تفاوت های زیادی بین کشورهای عضو وجود دارد. در جنوب اروپا ( یعنی ایتالیا، اسپانیا، یونان ) این نرخ عمیقا بالاتر است. همچنین بیکاری جوانان در کشورهای عضو یورو، حدود 50 درصد است.

تسنیم: با این حال، بیکاری با جوامع اروپایی چه کرده است؟

تیتزیانا بِگین: همانطور که قبلا گفتم، تفاوت های بسیاری در میان کشورهای عضو وجود دارد و در نتیجه تاثیر اجتماعی نیز می تواند از دولتی به دولت دیگر متفاوت باشد. به عنوان مثال در ایتالیا نرخ فقر به طور مستمر افزایش می یابد و ما می توانیم بسیاری از اثرات آن را ببینیم. نه فقط از لحاظ مصرف و اقتصاد بلکه در روش های مختلف زندگی و حتی نحوه ی کلی فکر کردن. تنش های اجتماعی و اقتصاد همواره با تقویت نژادپرستی، ناشکیبایی و … همراه است.

تسنیم: نسخه پیشنهادی شما برای درمان بیماری مالی اروپا چیست؟

تیتزیانا بِگین: ما فکر می کنیم که تنها دو احتمال وجود دارد: از یک طرف، ما باید به اتحاد واقعی اروپا برسیم با قوانین مالی مشابه و یک سیستم بانکی واقعی که به شرکت ها و موسسات کمک می کند به جای اینکه از آنها سود بگیرد. همچنین جدایی سیستم بانکداری از امور مالی و علاوه بر این همکاری بیشتر به جای رقابت. احتمال دوم این است که در نهایت اتحادیه اروپا را برچینیم و به سیستم های ملی با ارزهای قبلی خود برگردیم.

به عنوان اتحادیه اروپا ما هنوز این شانس را داریم که به استانداردهای اقتصادی بالاتری برسیم اما ما نیاز به تغییر پارادایمی داریم که منجر به امروز ما شده است ؛ در حالی که به نظر می رسد ما با زبان همکاری و یکپارچگی صحبت می کنیم، اما چیزی که ما در واقع انجام می دهیم این است که بین ما مبارزه وجود دارد و اینکه برای پیدا کردن راه حل های بهتر برای کشورهای خود تلاش می کنیم. من شخصا معتقدم که ما باید بیشتر و بیشتر به سمت همگرایی برویم و روش برنده – بازنده کنونی اقتصاد را ترک کنیم. ما می توانیم فضایی ایجاد کنیم که در آن همه «برنده» شوند.

تسنیم: در صحبت هایتان به یونان اشاره کردید؛ خروج این کشور از اتحادیه اروپا، تصمیم درستی است؟ چرا؟

تیتزیانا بِگین:  من فکر می کنم که تنها نتیجه‌ای که می توانیم به دست آوریم این است که می توان گفت یک تصمیم اشتباه است یا نه. در حال حاضر من می بینم که یونان در یک دوره وحشتناک با مشکلات اجتماعی و تنش به سر می برد که من نمی توانم تصمیم آنها را در حال حاضر تایید کنم. یونان تنها با مذاکرات برای پرداخت بدهی زنده خواهد ماند و البته شانسی که به سرمایه گذاری در اقتصاد خود می دهد. اگر ما فقط روی قطع کردن ریشه یونان از اتحادیه اروپا تمرکز کنیم، در پایان همه چیز را از بین می بریم.

تسنیم: برسیم به سوالی ویژه؛ نظر شما در مورد توافق هسته ای بین ایران و کشورهای 1+5 چیست؟

تیتزیانا بِگین: من فکر می کنم موضع ما در مورد جنگ و انرژی هسته‌ای به اندازه کافی روشن است.

تسنیم: آیا نفت ایران می تواند امنیت انرژی اروپا را تضمین کند؟

تیتزیانا بِگین: من فکر می کنم تنها راه برای امنیت انرژی اتحادیه اروپا و همین کل جهان، افزایش تلاش ها برای توسعه منابع انرژی تجدید پذیر است؛ البته این در طولانی مدت جواب می دهد.

تسنیم: و اما سوال آخر؛ چه محصولاتی از ایران در ایتالیا عرضه می شوند؟

تیتزیانا بِگین: من به نام نمی شناسم، اما با اطمینان فرش، پسته و زعفران و همچنین محصولات شیمیایی را می توانم نام ببرم.

  1. لطف کنید و بگید ملاک بیکاری در اروپا چیست و در ایران چیست!!!
    —–
    مرکز آمار ایران تا قبل از سال 1385، ساعات کاری شاغلان را حداقل دو روز در هفته (16 ساعت در هفته) تعریف کرده بود ولی بعد از سال 1385، حداقل یک ساعت در هفته را برای فرد شاغل در نظر گرفته است. نکته جالب ‌توجه آن است که این سازمان ادعا می‌کند این تغییر براساس تعاریف سازمان بین‌المللی کار است ولی درواقع سازمان بین‌المللی کار از فرد شاغل چنین تعریفی ندارد. این سازمان اعلام کرده است شغل‌ها باید براساس ساعات کاری طبقه‌بندی شوند. ساعات کاری کمتر از 25، 34-25 ساعت، 39-35 ساعت، 48-40 ساعت، 59-49 ساعت و 60 ساعت بیشتر در هفته را به‌عنوان طبقه‌بندی قابل‌قبول پیشنهاد کرده است. یک ساعت کار در هفته از دید سازمان بین‌المللی کار تنها برای مشاغل خانوادگی و برخی مشاغل خاص به‌عنوان اشتغال تمام‌وقت قابل‌قبول است. در هیچ‌یک از گزارش‌های فصلی و سالانه مرکز آمار ایران این طبقه‌بندی رعایت و اعلام نمی‌شود. منطق اقتصادی حکم می‌کند حتی اگر سازمان بین‌المللی کار یک ساعت کار در هفته را واقعا تعریف جامعی از کار بداند، موضوع مورد بحث و تحلیل قرار گیرد و در این صورت حتما لازم است آماری از ‌درصد اشتغال در ساعات کاری متفاوت ارائه شود. با کاهش ساعات کاری در تعریف شاغل، تعداد شاغلان افزایش و نرخ بیکاری کاهش می‌یابد. اگر مرکز آمار ایران در گزارش‌های دوره‌ای خود، تعداد شاغلان را به تفکیک ساعات کاری مختلف ارائه می‌کرد، امکان تحلیل بهتری از وضعیت بیکاری وجود داشت که درحال‌حاضر این مرکز چنین ارقامی را در گزارش‌های دوره‌ای منتشر نمی‌کند. با این تفاسیر حتی امکان مقایسه درست آمار بیکاری ایران با دیگر کشورها نیز وجود ندارد؛ چون بیشتر کشورها آمار بیکاری خود را به تفکیک ساعات کاری ارائه می‌کنند ولی مرکز آمار ایران نتایج چنین تفکیکی را منتشر نمی‌کند.

  2. بیکاری معضلی خطرناک وخانمانسوزاست .دولتمردان ایران باید بدانند که آن چیزی که باعث سلطه بیگانگان درتاریخ نقل شده وممالک راتسخیراستکبار می گرداند تبعیض وبیکاری است پس بهوش باشند که هر خلافی ریشه دربیکاری وتبعیض داردوفکری برای بیکاران جامعه مابنمایند قبل ازآنکه گرفتار شویم.

Go to TOP