کاهش تولید خاویار از 300 تن به 3 تن در سال
به گزارش پونه زار و به نقل از خبرگزاری فارس :
ارسلان قاسمی با اشاره به تولید میگو در دریا اظهار داشت: زمان صید به تازگی آغاز شده و تولید و برداشت آبزیان پرورشی هنوز فرا نرسیده است.
مدیرعامل اتحادیه سراسری شرکتهای تعاونی تکثیر و پرورش میگو، ماهی و آبزیان تاکید کرد: یکی از مباحث عمده نگاه به رویکرد مسئولان جدید در قبال تولید ماهی و آبزیان است که برنامه‌های آنها برای رفع مشکلات اهمیت زیادی دارد.
وی با بیان اینکه چند مشکل عمده در تولید ماهی و آبزیان وجود دارد، تصریح کرد: این مشکلات در چند سال گذشته مطرح بوده که یکی از آنها تامین منابع مالی است.
قاسمی با اشاره به قانون هدفمندی یارانه‌ها و تاثیر آن بر تولید محصولات این صنعت گفت: از آنجایی که این قانون به صورت کامل و مناسب اجرا نشده، آثار منفی آن در این بخش تاثیر گذاشته است.
به گفته این فعال تعاونیها، عملا در تولید میگو کمتر از 10 درصد ظرفیت موجود کشور استفاده می‌شود و می‌توان با برنامه ریزی بسیاری از ظرفیت‌ها را آزاد کرد که البته با وجود مشکل نقدینگی، پایان مشکلات بعید به نظر می‌رسد.
مدیرعامل اتحادیه سراسری شرکتهای تعاونی تکثیر و پرورش میگو ماهی و آبزیان بیان داشت: در بخش کشاورزی اعتباراتی که مقرر شد، برای حمایت از تولید و اشتغال پرداخت شود، محقق نشد در صورتی که بانک مرکزی متعهد شده بود این تسهیلات و اعتبارات را از بانک‌ها پیگیری کند و با این حال کمتر از 10 درصد تسهیلات به این بخش پرداخت شد.
قاسمی درباره تولید خاویار در کشور اظهار داشت: کشور ایران از گذشته در تولید خاویار، فرش دستباف و پسته شناخته شده است و در 12 سال پیش تولید خاویار از دریای خزر حدود 300 تن بود که سال گذشته به 3 تن رسید، در صورتی که خاستگاه آن ایران است.
به گفته این فعال تعاونیها، سال گذشته 60 کیلو گرم خاویار پرورشی تولید شده است، در حالی که چین اکنون 10 تن خاویار پرورشی تولید می‌کند و از کارشناسان ایرانی برای تولید محصول خاویار بهره برده است.
وی تاکید کرد: در سازمان شیلات ایران در 7 سال گذشته میانگین هر 9 ماه یکبار مدیر سازمان تغییر کرده است و نشان می دهد ثبات تصمیم گیری و برنامه ریزی پایدار وجود ندارد.
قاسمی عنوان کرد: این سازمان عملکرد مناسبی ندارد و نبودش بهتر از بودن آن تلقی می‌شود.
این فعال تعاونیها اظهار داشت: کشور 3300 کیلومتر ساحل دارد، در حالی که از این ظرفیت استفاده نمی‌شود و با این وجود نمی‌توان امنیت غذایی مورد نظر در سیاست‌های ابلاغی اصل ۴۴ را محقق کرد.
