بررسی بودجه‌های نظامی ارتش‌های جهان
به گزارش سایت تحلیلی خبری پونه زار به نقل از میزان، در نظام حاکم در جهانی که تنها سلاح حرف اول را می‌زند و حقوق بشر ابزاری برای سلاح داران علیه انسان‌های آزاد شده و رژیم‌های غیر وابسته است و نیز واقعیت‌هایی که پیرامون ما می‌گذرد از جمله اتحاد آمریکا، رژیم صهیونیستی و کشورهای غربی و مرتجعین منطقه علیه کشورهای محور مقاومت چون سوریه، تجهیز آدم خواران وابسته به غرب و وهابیت مانند داعش به سلاح‌های پیشرفته، همه دلایل متقنی است بر مجهز شدن ملت ایران به سلاح‌های استراتژیک و متعارف است.
این یکی از طنزهای تاریخ است که آمریکا از یک طرف پیوسته ایران را تهدید به حمله نظامی می‌کند و از سوی دیگر از ایران می‌خواهد که از سیاست توسعه دفاعی و موشکی خود دست بکشد.
راستی این چه منطقی است که رژیم‌های سرکوب گری ،کودک کش و خونریزی چون رژیم صهیونیستی را برای کشتن نسل‌های به انواع سلاح‌های پیشرفته تجهیز می‌کند، ولی از ایران می‌خواهد خود را خلع سلاح کند.
آیا زیر سوال بردن سیاست توسعه موشکی در چنین زمانی از سوی بعضی در داخل کشور هم سخنی با اوباما و رژیم‌های جهان خوار غرب نیست؟ آیا این مواضع شک برانگیز همراهی با رژیم غاصب اسرائیل نیست؟
اتخاذ چنین مواضعی در جهت تضعیف ملت ایران در برابر دشمنانش جز ناآگاهی یا خیانت امر دیگری نخواهد بود.
در چنین شرایطی موسسه بین‌المللی تحقیقات صلح استکهلم در گزارشی با اشاره به رشد یک درصدی بودجه نظامی کشورهای جهان، مجموع این هزینه‌ها را در سال ۲۰۱۵ میلادی معادل ۱۷۰۰ میلیارد دلار برآورد کرد. این نخستین بار از سال ۲۰۱۱ تاکنون است که هزینه نظامی جهان نسبت به سال گذشته رشد مثبت داشته است.
شیشه عمر صنایع نظامی در دنیا به ویژه چند کشور از جمله آمریکا، روسیه، فرانسه و انگلیس که عمده تجهیزات و تسلیحات نظامی دنیا را می سازند، در دست جنگ هایی است که در دنیا اتفاق می افتد.
بسیاری از جنگ ها و بحران‌های دنیا از سوی همین کشورها به ویژه آمریکایی ها ایجاد می شود. بخش زیادی از اقتصاد آمریکا به صنایع نظامی گره خورده و درآمد هنگفتی را برای اقتصاد این کشور در پی دارد. چشم پوشی از این درآمد میلیاردی برای سران آمریکا غیر ممکن است.
کشورهای دیگر از جمله روسیه، فرانسه و انگلیس هم سهمی از این بازار دارند اما به اندازه آمریکا نیست. آمریکا از بازار اسلحه بیشترین بهره را می برد و نه تنها سلاح های تولید خود را به کشورهای دیگر می فروشد، بلکه ارتش خود را هم به پیشرفته ترین سلاح های روز دنیا مجهز می کند تا بتواند از این قدرت برای اعمال زور استفاده کند.
آمریکایی ها هنگامی که برای جنگ وارد می شوند، هزینه هایی که در زمان جنگ کرده اند، دریافت می کنند. ارتش آمریکا زمانی که به عراق حمله نظامی کرد، پس از سقوط صدام به دست ارتش ایالات متحده و حضور ۱۰ ساله آنها در عراق همه هزینه های جنگ محاسبه و از عراق دریافت شد.
جنگ در خلیج فارس باعث شد موجی از خریدهای تسلیحاتی در منطقه آغاز شود. تا پیش از جنگ خلیج فارس، جنگ عراق علیه ایران بهانه ای بود برای فروش جنگ افزار به صدام و کشورهای عربی منطقه، همه کشورهای دارای صنایع نظامی از بازار ایجاد شده در دوران جنگ تحمیلی بهره بردند حتی سلاح های شیمیایی از سوی کشورهای اروپایی از جمله آلمان به صدام فروخته شد.
بودجه نظامی آمریکا همواره و هر سال با افزایش زیادی روبرو می شود، برای سال ۲۰۱۶ میلادی، ۶۱۲ میلیادر دلار بودجه نظامی برای ارتش آمریکا در کنگره این کشور به تصوب رسیده است که البته این بودجه در ظاهر است و پشت پرده آن بودجه مخفی دیگری وجود دارد.
پایگاه خبری بی بی سی نوشت: بودجه نظامی چین با رشدی معادل ۷.۴ درصد به ۲۱۵ میلیارد دلار رسید. پس از چین، بالاترین هزینه نظامی متعلق به عربستان بود که با رشدی معادل ۵.۷ درصد به ۸۷.۲ میلیارد دلار در سال گذشته بالغ شد. بودجه نظامی روسیه ۶۶.۴ میلیارد دلار بود که نسبت به سال قبل از آن، ۷.۵ درصد رشد داشت.
رتبه بندی کشورها بر اساس تخصیص بودجه نظامی در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵
بودجه دفاعی پاکستان در سال گذشته حدود ۷ میلیارد دلار بود که این رقم در سال جاری با ۱۱.۶ درصد رشد، به هفت میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار افزایش خواهد یافت.
دولت پاکستان دلیل افزایش بودجه دفاعی این کشور را اوضاع نه چندان مناسب امنیتی این کشور و ضرورت تقویت نیروهای مسلح اعلام کرده است. همچنین دلیل دیگر دولت پاکستان برای افزایش بودجه دفاعی، تقویت آمادگی دفاعی کشور در برابر هرگونه تهدید احتمالی از سوی هند به عنوان اصلی ترین رقیب منطقه ای پاکستان است.
بودجه دفاعی هند حدود ۴۰ میلیارد دلار، یعنی حدودا شش برابر بودجه دفاعی پاکستان است. هند یکی از بزرگترین وارد کنندگان تجهیزات نظامی در جهان محسوب می شود.
اسرائیل نیز از مناسبات نظامی و هم‌پیمانی استراتژیک خود با آمریکا از طریق کمک‌های نظامی مستقیم و تجهیز این رژیم به تجهیزات پیشرفته نظامی بدون دریافت هزینه‌های نقدی آن استفاده می‌کند.
در سال ۲۰۰۴ بودجه نظامی ارتش رژیم صهیونیستی بالغ بر ۸/۴۶ میلیارد شکل (حدود ۸۸/۱۰ میلیارد دلار) بود، در اواخر آگوست ۲۰۰۵ ناظر کابینه اسرائیل اعلام کرد که آریل شارون و شاؤول موفاز وزیر جنگ وی درآمدهای هنگفت ناشی از فروش تسلیحات و سایر درآمدهای موسسه نظامی اسرائیل را مخفی کرده‌اند و بدون اطلاع کابینه یا وزارت امور مالی آن را به بودجه نظامی اسرائیل تبدیل کرده‌اند، این مبالغ به ۷/۱۱ میلیارد شکل (۶/۲ میلیارد دلار) می رسد، به این ترتیب می‌توان گفت بودجه نظامی اسرائیل در این سال بالغ بر ۱۳ میلیارد دلار بوده است.در سال ۲۰۰۵ بودجه نظامی رسمی در اسرائیل به حدود ۱۸ درصد از کل بودجه سرزمین های اشغالی رسید که حدود ۴۵/۱۰ میلیارد دلار بود.
بر اساس اطلاعات اداره مرکزی آمار اسرائیل میزان بودجه نظامی این رژیم اشغالگر در سال ۲۰۰۶ مجموعا ۶/۵۰ میلیارد شکل (معادل ۳۵/۱۱ میلیارد دلار) شد، اما بر اساس اطلاعات موجود بودجه نظامی اسرائیل در سال ۲۰۰۷ به بالاترین حد در تاریخ موجودیت اسرائیل رسید. اطلاعات موجود حاکی از آن است که کابینه اسرائیل حتی بعد از تصویب رسمی بودجه در کنیست، بودجه نظامی اسرائیل را افزایش داد.
نشریه اقتصادی مارکر (The Marker) وابسته به روزنامه هاآرتص در شماره روز ۱۸/۴/۲۰۱۰ نوشت که یووال اشتاینت توافقنامه‌ای محرمانه را با ایهود باراک وزیر جنگ اسرائیل امضا کرده که بودجه وزارت جنگ اسرائیل را به میزان ۱۸۸ میلیون دلار در دو سال آینده افزایش دهد. این نشریه نوشت که بودجه جنگ مستقیم نیز بالغ بر ۱۷ میلیارد دلار در سال است که سه میلیارد دلار از آن را آمریکا در قالب کمک های سالیانه خود به اسرائیل به صورت مستقیم می پردازد.
بر اساس اطلاعات منتشر شده؛ توافق محرمانه دو طرف شامل افزایش بودجه وزارت جنگ رژیم صهیونیستی به مقدار ۱۸۸ میلیون دلار در بودجه سال ۲۰۱۱ بوده و همین روند در سال ۲۰۱۲ نیز تکرار شد. به این ترتیب بودجه نظامی صهیونیست ها از ۶/۱۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۰ به ۱۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۲ رسید.
در ادامه این گزارش آمده است: از عوامل عمده افزایش بودجه نظامی در سال گذشته، بالا بودن بهای نفت و رشد اقتصادی سریع بنابر این گزارش، کشورهایی مانند چین و روسیه در سال‌های دهه قبل بود که باعث افزایش سفارش اقلام دفاعی برای تحویل در سال گذشته شد. به این ترتیب، روند کاهش بهای نفت و ادامه رکود اقتصاد جهانی می‌تواند به معنی آن باشد که رشد هزینه های دفاعی دوام نخواهد داشت.
حتی در سال جاری هم نشانه‌هایی از افت هزینه‌های نظامی در برخی کشورهای صادر کننده نفت مشاهده شده است. به عنوان مثال، بودجه نظامی ونزوئلا در سال ۲۰۱۶ نسبت به سال گذشته میلادی ۶۴ درصد و بودجه نظامی آنگولا ۴۲ درصد کاهش داشته است. بودجه نظامی کشورهای بحرین، برونئی، چاد، اکوادور، قزاقستان، عمان و سودان جنوبی هم در سال جاری کمتر از سال گذشته میلادی بوده است.
در عین حال، تعدادی از کشورهای نفت خیز همچنان به افزایش بودجه نظامی خود ادامه داده‌اند. عربستان، روسیه و الجزایر که با تنش‌های منطقه‌ای مواجه هستند از جمله این کشورها هستند هر چند حتی برای این کشورها هم، حجم بودجه نظامی برای سال جاری کمتر از پیش‌بینی‌های قبلی بوده است.
یکی از تحولات مهم سال گذشته، توقف رشد منفی بودجه نظامی کشورهای آمریکای شمالی و اروپای غربی و مرکزی بود که از سال ۲۰۰۹ و به واسطه رکود اقتصادی آغاز شده بود. خروج بخش عمده‌ای از نیروهای آمریکایی از عراق و افغانستان نیز در این کاهش موثر بوده است. با این همه، در سال ۲۰۱۵ نشانه‌هایی از توقف روند نزولی بودجه نظامی این کشورها مشاهده شد.
اکنون که در منطقه غرب آسیا بحران ساخته و پرداخته آمریکایی – صهیونیستی ایجاد شده و جنگ ها و درگیری های زیادی در سوریه، عراق، یمن و در این سو افعانستان بروز کرده، عمدتاً سلاح های آمریکایی و بعضاً روسی و اروپایی در بازار داغ جنگ به فروش می رسد و در قبال آن جان های بسیاری از دست می رود.
جنگی که اکنون در یمن با حمله و جنایات آل سعود آغاز شده و بیش از یکسال از آن می گذرد، با سلاح های آمریکایی ادامه دارد و بمب های ساخت این کشور با هواپیماهای ساخته شده در کارخانه های مک دانل داگلاس یا لاکهید بر سر مردم بی دفاع یمن فرو می ریزد.
این سلاح ها به طور رسمی به کشورهای وابسته به آمریکا فروخته می شود. سران کشورهای مرتجع عربی منطقه بیشترین خریدهای تسلیحاتی خود را از ویترین فروشگاه آمریکا انجام می دهند. بر اساس تازه ترین آماری که از سوی هفته نامه تخصصی امور نظامی آمریکا منتشر شده کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس در کمتر از یکسال ۳۳ میلیارد دلار سلاح از آمریکا خریده اند. این رقم جدا از خریدهای نظامی این کشورها از کشورهای دیگر از جمله اروپایی و روسیه است.
افزایش خریدهای نظامی از سوی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس با تحرکات نظامی هم همراه بوده است. از یک سو ائتلاف ضد مردم یمن بیش از یکسال است که در این کشور جنایت می کند و از سوی دیگر برگزاری چندین رزمایش از سوی ارتش کشورهای حاشیه خلیج فارس آمار خریدهای تسلیحاتی آنها را بالا می برد.
سلاح های خریداری شده از سوی اعراب، از ماه مه سال ۲۰۱۵ میلادی وارد کشورهای عرب حوزه خلیج فارس شده است و شامل موشک‌های بالستیک و دفاع هوایی و بالگردهای هجومی و ناوهای پیشرفته و موشک‌های ضد زره است.
در این میان سفارش های سنگینی از سوی این کشورها داده شده که در انتظار تحویل هستند. کویت و قطر منتظر موافقت آمریکا برای خرید ۴۰ فروند هواپیما از نوع اف ۱۸ و ۷۲ فروند هواپیما از نوع اف ۱۵ هستند.
منطقه خلیج فارس با خریدهای تسلیحاتی کشورهای حاشیه آن تبدیل به یک زرادخانه نظامی شده است. اما در این میان جمهوری اسلامی ایران با کمترین بودجه دفاعی و نظامی خود، توانمندتر و مقتدرتر از کل ارتش های منطقه است. مجموع بودجه دفاعی ایران در سال ۱۳۹۴ رقمی بالغ بر ۲۸۱,۶۷۴,۱۷۰ میلیارد ریال در نظر گرفته شده بود که در مقایسه با بودجه کشورهای حاشیه خلیج فارس بسیار ناچیز است.
هزینه‌های نظامی کشورهای جهان طی سال‌های مختلف
به نوشته بی بی سی: موسسه بین‌المللی تحقیقات صلح استکهلم در گزارشی گفته است که مجموع هزینه‌های نظامی کشورهای مختلف جهان در سال ۲۰۱۵ به یک ۱۷۰۰ میلیارد دلار رسید و ارزش واقعی آن نسبت به سال ۲۰۱۴ از رشدی معادل ۱ درصد برخوردار بود.
بر اساس این گزارش، عامل اصلی این رشد، ادامه روند افزایش بودجه نظامی کشورهای آسیا، اقیانوسیه و اروپای مرکزی و شرقی و برخی کشورهای خاورمیانه بوده در حالیکه روند کاهش بودجه نظامی کشورهای غربی نیز کندتر شده است. در عین حال، هزینه‌های نظامی کشورهای واقع در آفریقا، آمریکای لاتین و حوزه کارائیب کاهش داشته است.
موسسه بین‌المللی تحقیقات صلح استکهلم (SIPRI) هزینه‌های نظامی را در سراسر جهان زیر نظر دارد و هر ساله مفصل‌ترین ارقام در این زمینه را گردآوری و منتشر می‌کند. ارقام ارائه شده توسط مربوط به “هزینه های نظامی” است که تمامی منابع مالی اختصاص یافته به امور نظامی را شامل می‌شود. این هزینه‌ها شامل حقوق و مزایای پرسنلی، مخارج عملیاتی، خرید و نگهداری جنگ‌افزار و مهمات، ایجاد و نگهداری تاسیسات نظامی، بودجه تحقیقات و امور اداری نیروهای مسلح است.
سهم هزینه‌های نظامی ۱۵ کشور جهان در سال ۲۰۱۵ میلادی
