سردرگمی برای انتخاب رشته مورد علاقه دانش‌آموزان/ داستان غم‌انگیز این روزهای هدایت تحصیلی
به گزارش سایت تحلیلی خبری پونه زار به نقل از کاشان اول، با اینکه در ماه مرداد به سر می‌بریم و مدارس باید کم کم برای برگزاری امتحانات شهریورماه آماده شوند، اما هنوز صف انتظار دانش‌آموزان در مدارس برای ثبت نام شلوغ است.
نه تنها صف انتظار شلوغ است، بلکه خط انتظار تلفن‌ها هم مشغول است و خانواده‌های بلاتکلیف که از طرح‌های ضربتی مسئولین بی‌خبرند، به این و آن زنگ می‌زنند تا بلکه واسطه شده و فرزندشان را در فلان مدرسه ثبت نام کنند.
البته دانش‌آموزانی که بچه پول‌دارند، غمی ندارند، چرا که برای ادامه تحصیل در هر رشته‌ای که اراده کنند، هزینه ثبت نام در بهترین مدارس خصوصی از جانب والدین آنها واریز می‌شود.
این وسط مثل همیشه، سر آنهایی که از خانواده‌های محروم هستند، بی‌کلاه می‌ماند، که مجبورند در رشته‌ای که اصلاً به آن علاقه‌ای ندارند، ادامه تحصیل دهند.
از طرفی خیلی از خانواده‌ها شاید برای اولین بار است که به ساختمان آموزش و پرورش می‌آیند، ساختمانی با راهروهایی تو در تو که اگر به تابلوهای راهنما دقت نکنید، به این راحتی نمی‌توانید اتاق مورد نظر خود را پیدا کنید.
حال، گیجی حاصل از این اتاق‌های تو در تو را به طرح ضربتی هدایت تحصیلی اضافه کنید. طرح به اصطلاح، هدایت تحصیلی که گرمای شدید تابستان امسال را برای مادرانی که مجبورند از این مدرسه به آن مدرسه رفته و با جواب‌های سر بالای این و آن مواجه شوند، غیر قابل تحمل‌تر کرده است.
پدران و مادرانی که کنار فرزندان خود در این راهروهای گرم، با یک بطری آب در دست نشسته‌اند و از چهره‌ی غمناک و ماتم‌زده‌ی فرزندشان شرمگین‌اند، مانده‌اند که که جوابی به بچه‌ی خود بدهند، چگونه حرف‌های فوق کارشناسی کارشناسان محترم آموزش و پرورش را به آنها بفهمانند!
از سوئی دیگر با مسئولان محترمی که زیر کولر گازی تشریف دارند مواجه می‌شویم، که حال جر و بحث با هیچ کس را نداشته و خود را مأمور و معذور معرفی می‌کنند.
البته اگر بخواهیم بر سبیل انصاف گام برداریم، کم نیستند، مسئولین دلسوزی که از بس با خانواده‌ها و دانش‌آموزان بحث کرده و به سوالات آنها پاسخ داده‌اند، دیگر حتی کولر گازی هم برای فرونشاندن حرارت آنها کافی نیست.
اما خوش به حال آنها که پول دارند و غمی ندارند و در مدارس غیر دولتی، با شهریه‌ای بالای دو میلیون تومان، به روی آنها گشوده است و همچنین خوش به حال آنهایی که پارتی داشته و با یک تلفن، مسئولان توجیه می‌شوند که این دانش‌آموز محترم علیرغم معدل پایین، صلاحیت ثبت نام در فلان مدرسه را دارد.
هنوز خیلی‌ها توجیه نیستند و سوال دارند، مگر آن مادر بی‌سواد که از فلان روستا به شهر آمده تا با هزار خواهش و تمنا بچه‌ی خود را ثبت نام کند، چقدر از این طرح‌های آزمون و خطای بیرون آمده از اتاق‌های در بسته، سر در می‌آورد؟!
آموزش و پرورش قبل از اجرای این طرح آیا بسترسازی کرده است؟ آیا به اندازه کافی اطلاع‌رسانی کرده است؟ واقعاً چه کسی جوابگوی مردم است؟
در آخر اینکه، جواب آن دانش‌آموزی را که التماس می‌کند، مسئولان را قسم می‌دهد که من علوم انسانی را دوست ندارم و می‌خواهم در علوم تجربی ثبت نام کنم، چه کسی می‌دهد؟ و غم‌انگیزتر اینکه در پاسخ به او گفته می‌شود که چون معدلت پایین است، پس حتماً در رشته تجربی، افت تحصیلی خواهی داشت، پس خودت را خسته نکن و برو علوم انسانی!
آیا اگر او به علوم انسانی برود، دیگر افت تحصیلی نخواهد داشت؟ یا اینکه سرخورده شده و رغبتش به ادامه تحصیل افت خواهد کرد!
