15 ویژگی ارتباطی در یک خانواده طلایی
پایگاه تحلیلی خبری پونه زار/ قاسم براتی–کارشناس ارشد مشاوره: خانواده قدیمی ترین و اصیل ترین واحد اجتماعی و مهمترین خشت بنای اجتماع است که اگر سالم، متعالی و استوار باشد می توان به داشتن جامعه ای سالم، متعالی و استوار امیدوار بود. پیشرفت شگفت انگیز دانش و فناوری و گسترش نظام های ارتباطی و اطلاع رسانی، نه تنها از اهمیت خانواده نکاسته است بلکه اندیشمندان جوامع را ترغیب کرده تا بر مبنای بررسی ها و پژوهش های متعدد اعلام نمایند که تواناترین ملت ها آن هایی هستند که خانواده در آن ها قوی ترین بنیاد و سازمان را داشته است.
بنابراین تمام نهادهای اجتماعی باید در خدمت تحکیم و تقویت نظام خانواده باشند. در سطح وسیع تر بین قدرت ملی و خانواده رابطه مستقیمی وجود دارد و خانواده در گسترش قدرت ملی ایفای نقش می کند و از آن طرف سستی و تباهی خانواده، انحطاط ملت را به دنبال خواهد داشت.
خانواده ای که در آن روابط بین اعضای خانواده مطلوب بوده و خانواده را به سمت تعالی سوق می دهند دارای نشانه هایی در بعد روان شناسی است که در بندهای ذیل خواهیم آورد:
- والدین در تربیت و مراقبت از فرزندان با هم مشارکت و هماهنگی دارند.
- آهنگ کلی هیجانات در خانواده مثبت است.
- ابراز هیجان در خانواده خودجوش و خودانگیخته بوده و هیجانات منفی و مثبت هر دو ابراز می شود و خانواده بیان احساسات مختلف را تشویق کرده و آن را تحمل می کند.
- میزان ابراز هیجان بالاست و با خنده، شوخی و گریه همراه است.
- خصومت های آشکار حل نشده وجود ندارد.
- اعضای خانواده در مورد مشکلات فردی صحبت کرده، یکدیگر را درک کرده و از هم حمایت می کنند.
- به جای رقابت، همکاری ارزشمند است.
- ارتباطات بین فردی با افراد خارج از خانواده تا زمانی پابرجاست که برای خانواده مزاحمتی ایجاد نکند.
- تفاوت عقاید در خانواده پذیرفته می شود و بحث ها غالبا به موافقت دوجانبه می انجامد و تعارضات از طریق بحث حل می شود.
- همه اعضا در فرایند تصمیم گیری نقش دارند.
- از طریق متقاعد کردن و نه از طریق اجبار و ترس، قوانین تعیین می شود و خشونت پذیرفته نمی شود.
- اعضای خانواده اطلاعات مختلف را با هم رد و بدل می کنند، موضوعات متعدد در جمع خانواده مطرح می شود و سکوت کمتر حاکم می شود.
- پیام های کلامی و غیرکلامی با هم هماهنگ است و معنی و مفهوم هر پیام روشن است.
- آهنگ بسیاری از ارتباطات خانوادگی مثبت است.
- خصومت، عصبانیت و رفتار برون ریزی اندک است، تعارضات باز شده و به سرعت حل می شود.
انتهای پیام/
وَمِنْ آیَاتِهِ أَن خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْکُنُواْ إِلَیْهَا وَ جَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ
و از نشانه های او آن است که از جنس خودتان همسرانی برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید و میان شما و همسرانتان علاقه ی شدید و رحمت قرار داد؛ بی شک در این (نعمت الهی،) برای گروهی که می اندیشند نشانه های قطعی است.
* زن و مرد از یک جنس هستند.
* همسر باید عامل آرامش باشد نه مایه ی تشنّج و اضطراب
* نقش همسر، آرام بخشی است.
* محبّت، هدیه ای الهی است که با مال و مقام و زیبایی به دست نمی آید. «جَعَلَ» (مودّت و رحمت، هدیه ی خدا به عروس و داماد است.)
* رابطه ی زن و مرد، باید بر اساس مودّت و رحمت باشد.مودّت و رحمت، عامل بقا و تداوم آرامش در زندگی مشترک است.
*تنها اهل فکر می توانند به نقش سازنده ی ازدواج پی ببرند.
جناب بابا احمدی نظرات خودبصورت کتاب منتشر بکنید! فکر می کنم از تمام آیات قران را استفاده کردید
نَزَّلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ ءٍ
ما اين كتاب را بر تو نازل كرديم كه بيانگر همه چيز است
قرآن كتابى جامع براى بيان همه نيازهاى جامعه است. «تِبْياناً لِكُلِّ شَيْءٍ»
* انسان در برابر همسر و فرزند و نسل خود متعهّد است و باید برای عاقبت نیکوی آنها تلاش و دعا کند.
* در تربیت علاوه بر علم وتلاش باید از خدا نیز کمک خواست.
* فرزند صالح، نور چشم است.
* تشکیل خانواده وداشتن همسر و فرزند و دعا برای بدست آوردن آنها، مورد توجّه اسلام است.
رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماماً
پروردگارا! به ما از ناحیه ی همسران و فرزندانمان مایه ی روشنی چشم عطا کن و مارا پیشوای پرهیزگاران قرار ده
با تشکر از خبرگزاری پونه زار که بادرج این مقاله نشان دادند که خانواده در نظام ما وفرهنگ ما چقدر مهم است اما ای کاش در مورد فرهنگ مبتذل برهنگی ومختلط بودن زن ومرد در عروسی ها هم مطالبی می نوشتند واز مضرات وبدی های که گریبان خانواده ها را گرفته نیز مقلاتی نوشته می شد شما بهتر می دانید که به جهت شاد بودن وخوش بودن در یک شب چه فرهنگ هایی را در جامعه باب می کنند واقعا حیف است که ما داریم کم کم از فرهنگ اسلامی جدا شده وبه طرف هوس رانی وبی فرهنگی می رویم ای کاش فرهنگ امر به معروف ونهی منکر در جامعه باب می شد نه اینکه هر کس بگویید به من چه …..خدایا خودت به داد جوانان ما برس