قاطرین، قاتلین بی گناه طبیعت زیبای کوه تسیخه/ چه کسی پاسخگوست؟

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری فریدونشهر :

در جنوب  غربی کوه تسیخه فریدونشهر تابلویی نصب شده با این عنوان که <قرق و احیای مراتع، چرای دام ممنوع> و < نام پروژه جنگل کاری با بذر مساحت 21 هکتار  نوع بذر کشت  شده بذر بادام امارا-ارژن> که این بدان معناست که در این منطقه به سبب کشت بادام دیم در هکتار بالا جهت احیای مراتع چرای دام ممنوع است ام با توجه به گزارشات رسیده از کوهنوردان شهرستان و نیز مشاهدات مکرر در این منطقه دیده شده است که چرای غیر قانونی  دام در گستره فراوان در این منطقه صورت می گیرد حال اینکه فاصله اداره منابع طبیعی شهرستان با این منطقه اندک است ولی ممانعتی انجام نمی گیرد .

نکته قابل توجه اینکه سال گذشته با حضور مسئولین عالی رتبه شهرستان و با تشریفات کامل در این منطقه اقدام به کشت نهال شده و حال از ان نهال ها چیزی باقی نمانده که هیچ ، سایر گیاهان و مرتع آنجا هم از بین رفته است . جالب تر اینکه چرای دام عشایر و زمان آن تا پایان شهریور ماه است و در حالیکه همچنان در فصل پاییز این چرا ادامه دارد و نکته بسیار جالب تر عدم پاسخ گویی مسئولین اداره منابع طبیعی شهرستان به خصوص یگان حفاظت منابع طبیعی است که هرچند فاصله اداره مربوطه با محل قرق کمتر از دوکیلومتر است و چادرهای عشایر نزدیک اداره بر پاست و هر بیننده ای می داند دام آن ها در همین نزدیکی هاست هیچ اقدامی صورت نمی دهند . دوستداران طبیعت زیبای فریدونشهر بر این باورند که حضور دام در بالای کوه تسیخه باعث ازبین رفتن مرتع و گیاهان منطقه شده و این در حالیست که قاطر های عشایراز چند ماه گذشته در بالای کوه تسیخه حضور دارند و قاتلین بی گناه طبیعت بکر آنجا شده اند . گناه کاران اصلی کسانی هستند که برای احیای منطقه نهال کاری و هزینه کرده اند و برای خود تبلیغ احیای مرتع نموده اند و حال همان نهال ها را ازبین برده اند و جواب گوی کسی هم نیستند و خود را به خواب زده اند و همه می دانند بیدار کردن کسی که خود را به خواب زده بسیار سخت تر از کسی است که خواب است . ولی باید برای بیدار کردن دست در دست همدیگر دهیم و اگر برای طبیعت خود احترام قائلیم به پا خیزیم باشد که قدمی کوتاه برای حفظ منابع طبیعی خود برداشته باشیم.

شاید هم این منطقه از قرق خارج شده وتابلو را یادشان رفته ببرند که این امر غیر محتمل است . وظیفه اداره منابع طبیعی شهرستان حفاظت از مراتع و احیای آن است آیا این امر نیاز به بازرسی های مکرر از مناطق قرق شده ندارد؟ هزینه غیر قابل جبران کشت بذر در این مناطق چگونه جبران می شود؟ کاش پاسخی برای ما باشد.

برای رسیدن به پاسخ حتما پونه زار به سراغ مسئولین خواهد رفت تا شاید پاسخی دریافت کند .