گریه بر حسین (ع) جبر ایمان و دلیلی محکم بر وجود ماورا
یکی از امور بسیار عجیب در عالم، گریه بر امام حسین (علیه السلام) است. البته برای ما شیعیان که از اول در این فضا رشد و نمو کرده ایم هیچ جای تعجب ندارد اما با نگاهی به عوامل گریه و خالی بودن جای این عوامل بین امام حسین(علیه السلام) و گریه کنندگان بر آن حضرت می توان اعجاب انگیز بودن گریه بر حضرتش را درک نمود.
عوامل گریه بر شهدا یا اموات:
الف) میت با گریه کنندگان هم خونی داشته باشند (مثل والدین، برادر و خواهر)
ب) میت از دوستان و آشنایان باشد (چه این که ما هرگز بر کسی که او را ندیده ایم و نمی شناسیم گریه نمی کنیم)
ریشه گریه بر امام حسین(علیه السلام):
»»» چگونه ما بر امام حسین(علیه السلام) گریه می کنیم در حالی که با آن حضرت از نظر زمانی بیش از هزار سال فاصله داریم؟ او را ندیده ایم؟ هم خون و هم زبان و هم سفره نبوده ایم؟
جواب های نادرست:
الف) منبری ها و مداحان، روضه می خوانند و دل مردم عاطفی ایران می سوزد و گریه می کنند.
این جواب، نهایت ساده انگاری است؛ اگر عامل آن عاطفه است پس چرا برای پدر و مادرشان (با وجود تمام عاطفه) و با وجودی که هنوز دو یا سه سال از وفاتشان نگذشته، حاضر به اقامه عزا نیستند اما برای امام حسین(علیه السلام) هم مجلس به پا می کنند هم عین زن جوان مرده بر سر و سینه خود می زنند و قلبشان می سوزد؟
ب) تلقین است؛ روحانیون و مداحان گریه را بر مردم تلقین می کنند.
اول این که تلقین کردن کار هر کسی نیست؛ در حالی که روحانیون و مداحان شاید یک جلسه روانشناسی و راهکارهای تلقین ندیده باشند.
دوم این که تلقین، فردی است نه جمعی. آنهم بعد از مقدمه چینی اثر خواهد کرد. این چه تلقینی است که گوینده اش در بسیاری از موارد طلبه یا مداحی ساده است. عمومی است، آنهم با تفاوت های بسیاری که بین مخاطبین است. بدون مقدمه است؛ تا می گوید السلام علیک یا اباعبدالله بسیاری حق حق گریه هایشان به گوش می رسد. آنهم روضه هائی که برای صدمین بار است که می شنوند. شما را به خدا این تلقین است؟!!
ج) پول می گیرند و غذا
بر فرض که مداح و روحانی پول می گیرند، مردم هم پول می گیرند؟ بلکه پول می دهند.
آخه شما کی برای یک پرس غذا که بعضا یک ساندویچ الویه یا یک پرس ماکارونی است گریه کرده اید؟!!
آیا بسیاری از این گریه کننده ها وزیر و وکیل و دکتر و مهندس نیستند؟ اینها برای یک پرس غذا دو ساعت گریه کرده اند؟!!
اگر غذا هم می گیرند برای تبرک و برکت در زندگیشان است و اگر شما فکر می کنید غیر از این است بجای غذا پولش را به عزاداران بدهید تا برخورد تند آنها را شاهد باشید.
د) عصمت و امامت امام حسین(علیه السلام)
اگر اینطور است پس چرا برای ابراهیم یا نوح یا حتی سایر ائمه(علیهم السلام) دل شکستگی دست نمی دهد و یا حداقل مثل امام حسین(علیه السلام) مومنین را متأثر نمی کند؟ با وجودی که آنان نیز صاحب عصمت هستند؟
ریشه حقیفی گریه بر امام حسین (علیه السلام):
رسول اکرم(صل الله علیه و آله) فرموده اند: ان لقتل الحسین(علیه السلام) حرارة فی قلوب المومنین لا تبرد ابدا (خصائص الحسینیه، ص۶۷). همانا برای قتل امام حسین(علیه السلام) حرارت و گرما و شور و عشقی در دل مومنین هست که هرگز به سردی نخواهد گرائید.
آری ریشه گریه بر امام حسین(علیه السلام) ایمان است. لذا هر کسی که در طول تاریخ بشریت مومن بوده است برای امام حسین(علیه السلام) گریسته و لو این که هنوز امام(علیه السلام) پا به عرصه زمین نگذاشته بودند. روایات بسیاری داریم که تمام پیامبران با ورود به کربلا یا شنیدن نام حسین(علیه السلام) گریسته اند. اگر چه ایمان امری اختیاری است اما گریه بر حسین(علیه السلام) برای مومن جبری است نه اختیاری. آری گریه بر حسین(علیه السلام) جبر ایمان است.
آیا شما بارها و بارها با شنیدن نام حسین(علیه السلام) یا دیدن صحنه ای مربوط به امام(علیه السلام) بی اختیار و ناخودآگاه گریه نکرده اید؟
بنابراین خداوند بین گریه بر امام حسین(علیه السلام) و ایمان یک رابطه مستقیمی قرار داده است. یعنی اگر می خواهید ایمانتان تقویت شود بر حسین(علیه السلام) گریه کنید و اگر می خواهید برای امام(علیه السلام) بیش از پیش گریه کنید ایمانتان را با تقویت معرفت و معنویت، تقویت کنید.
گریه بر حسین(علیه السلام) دلیلی محکم بر وجود ماورا:
فرق مومن با کافر در قبول یا رد ماورا و عالم غیب است؛ چه این که خداوند اولین نشانه مومن را ایمان به غیب می داند: «…هدی للمتقین. الذین یومنون بالغیب…» (سوره مبارکه بقره آیات ۲ و ۳). کسانی که تخیل می کنند که عالم فقط عالم ماده است و تجرد و غیبی وجود ندارد باید به برخی امور که توجیه مادی ندارند پاسخ بگویند.
الف) توجیه مادی گریه بر حسین(علیه السلام) چیست؟
ب) توجیه مادی همزمانی دل شوره ها و وقوع حوادث بد برای نزدیکانشان چیست؟
ج) توجیه مادی دیدن حوادث آینده در رؤیاهای صادقه چیست؟
د) توجیه مادی سلامت نوزادان و کودکان با وجود خطرات بی شماری که در اطرافشان می گذرد چیست؟
و) توجیه مادی برآورده شدن حاجات با توسل و نذر و نیاز چیست؟
و ده ها امر غیر مادی دیگر که همچون پتک بر تخیل مادی گری ضربه می زند. آیا وجود این میزان از شواهد غیر مادی برای ایمان به غیب کافی نیست؟
