چاپ خبــر
رئیس شبکه مستند سیما در تالار هنر اصفهان عنوان کرد:

جشنواره فیلم مستند اصفهان می تواند در عرصه جهانی مطرح شود

رئیس شبکه مستند، در جمع مستند سازان اصفهانی بر اهمیت آرکی تایپ ها و آرامشی که می توان از آن ها گرفت، تاکید کرد و اصفهان را به لحاظ پتانسیل فرهنگی بالا و پیشینه غنی، مکانی برای تبلور سوژه های گوناگون و تولید آثار ارزشمند دانست.

به گزارش پونه زار به نقل از ایمنا، در راستای برگزاری نخستین جشنواره فیلم مستند اصفهان، صبح امروز ۲۱ فروردین ماه دکتر پورحسین، رئیس شبکه مستند سیما مهمان تالار هنر اصفهان بود تا گپ و گفتی با مستندسازان اصفهان پیرامون این جشنواره داشته باشد.
دکتر پور حسین صحبت های خود را با بررسی مزیت های مستند سازی آغاز کرد و گفت:”مستند یک مزیت نسبی برای امور رسانه ای است؛ هرچند که در شرایطی قالب نمایشی با نفوذ است اما در عرصه فرهنگ سازی، مستند، مانا تر، زود بازده و قوی است. گاهی قالب های دیگر نمی توانند به اندازه مستند تاثیرگذار باشند. هرکجا قصد تغییر شرایط سیاسی، اجتماعی، و حتی علمی وجود داشته باشد،  مستند مورد استفاده بیشتری دارد؛ حتی در رسانه های رقیب هم می بینیم که بابت امور مستند بیشتر از امور نمایشی، هزینه می شود.”
وی دلیل این اتکا به قالب مستند را قابل استناد و اعتماد بودن آن عنوان نمود و افزود: “مخاطب به صورت ناهشیار، به واقعیت سریع تر دل می دهد و مستند، از تخیل، جعل سازی و هرچیز دور از واقعیت دوری می کند. بازسازی در شرایط کمبود صورت می گیرد و برای بازسازی نیز پژوهش لازم است.”
ولی سخن اصلی دکتر پورحسین و درد دل او با مستندسازان اصفهانی در خصوص این مساله بود که با وجود سوژه های فراوان، پتانسیل بالای موضوعی و پیشینه غنی فرهنگی ایران، صفت یا به قول خود او، “مهارت جست و جو گری” و پژوهش به معنای واقعی ( و نه جست وجو در کتابخانه ها و سایت ها) میان هنرمندان ایرانی بسیار کم شده است و او اشکال موجود در سینمای ایران را ضعف در پژوهش دانست و ادامه داد: پژوهشگر باید دید را محدود کند و به دنبال مساله باشد. هر جزء و هر اتفاقی از معماری گرفته تا سبک زندگی می تواند به او مساله بدهد. ایجاد این نگاه جست و جو گرانه دقیق و نیازمند تمرین است.
وی در ادامه به نظریه رفتارساز بودن کالبد فیزیکی و تمدنی اشاره کرد و افزود: بر فرض مثال اگر فردی در شهر تهران راه برود به یک سبک حرکت خواهد کرد و در شهر اصفهان طور دیگری و همین فرد اگر در کنار حرم مطهر امام رضا (ع) قرار بگیرد به گونه ای متفاوت گام برخواهد داشت.
پورحسین با بیان این نکته که اصفهان علاوه بر ظرفیت جغرافیایی، از ظرفیت فرهنگی هم برخوردار است؛ در خصوص جشنواره فیلم مستند اصفهان گفت:”اگر خود مستند سازان اصفهان، جشنواره را تقویت نکنند، شبکه مستند فقط می تواند چند سال توجه ها را به این جشنواره معطوف کند و بعد ممکن است این جشنواره افول کند؛ اما اگر اصفهانی ها این جشنواره را به خوبی تغذیه کنند، می تواند حتی در عرصه جهانی مطرح گردد.”
در ادامه سطح پایین و عدم جذابیت برنامه های شبکه مستند از سوی مستند سازان حاضردر جلسه مطرح شد که پورحسین در پاسخ به این ادعا  گفت:” شبکه مستند توانسته ذائقه مردم و دید آن ها را به مستند تغییر دهد. مردم درخواست های زیادی در خصوص پخش مستند ها می کنند و میزان بیننده های ما از سه شبکه آنالوگ بیشتر است و حتی اگر با مضیقه مالی روبه رو نبودیم، وضعیت بهتری داشتیم.”
هم چنین رئیس شبکه مستند، از کمبود مستندهای اجتماعی نسبت به تولیدات طبیعت محور، هنری، و باستانی، گلایه  کرد و اولویت شبکه را برنامه هایی با موضوع اجتماعی عنوان کرد.
اشاره دکتر پورحسین به مجله جنگ اصفهان و جریان سازی هوشنگ گلشیری و ابوالحسن نجفی پیش از کوچ به تهران، و هم چنین بدیهه گویی بهرامی، یکی از قدیمی های عرصه مستند و ادبیات اصفهان، از دیگر نکات جالب این گردهمایی بود.

Go to TOP