گزارش تصویری از یک صعود صبحگاهی به دامنه کوه سرویسنمکری فریدونشهر

کافی است به اندازه یک صبح زود عزم رفتن داشته باشی.

انرژی صبحگاهی و زیبایی ها تو را بالا می برد؛

اینجا نفسی عمیق منتظر توست، نفس هایت را قدری بیشتر می کشی..

دوست داری قدری بیشتر بمانی، بیشتر نگاه کنی، بیشتر فکر کنی، اینجا آدم طور دیگر می شود…

حال دیگر تو نیستی که می روی تو را قرمزی خاک، سبزی گیاه و آبی آسمان می برد.

در مسیرت سنگر صیاد هم می بینی، صدای صید را هم می شنوی، اینجا باید صید طبیعت خدا شد صیادی معنا ندارد این را همه نمی فهمند.

و حال به چشمه می رسی و تمام خستگی هایت را آب می شوید…

صعود سختی نیست که برایش جشن بگیری ولی حس هرصعودی زیباست…

جای استراحت برایت آماده است باید دست کسانی را که آنجا سایه بانی برای من وتو فراهم کرده اند بوسید…

و اینجا چاهی است به ارتفاع همت کوهنوردان و عاشقان طبیعت و به زلالی آب سرد کوه های روح بخش طبیعت بکر فریدونشهر….

و حال می نشینی و چاشتی می خوری و خستگی را فراموش می کنی و فقط لذت می بری و ذکر می گویی ، برای همین عزم سفر کرده بودی یادت هست؟

تو را همین آب و خاک و آتش، بس!

و باید برگردی.

پشت این صخره ها شهریست با مردمی به طراوتی یک صبح زود…

…

پایین که می ایی باورت نمی شود چه زود این صبح زود هم تمام شد.

پایین هم زیبایی های خود را دارد…

آری اردیبهشت که به فریدونشهر می رسد باید عزم سفر کنی هر چند کوتاه، آب و هوای این روزهای فریدونشهر نه تنها دیدن دارد که شنیدن و لمس کردن بیشتر دارد.

پایان.

محسن رحیمی .

با تشکر از مهدی جدیدی و محمدرضا میر معنا