همکاری سپاه و دولت در محرومیت‌زدایی از فریدونشهر/اشتغال‌زایی باید از درون شهرستان شکل بگیرد

به گزارش سایت تحلیلی خبری پونه زار، سه ماه از انتصاب محمدتقی سلمانی فرد به سمت بخشدار مرکزی فریدونشهر می‌گذرد. سلمانی فرد متولد اردستان بوده و تجربه ۱۶ سال خدمت در مناطق محروم شرق اصفهان، جنوب سمیرم، غرب استان و جامعه عشایری را در پرونده خویش دارد.

با لهجه شیرین کویر صحبت می‌کند و می‌گوید از ابتدای خدمتش راغب بوده در مناطق محروم کار کند. در مدت این سه ماه از تک تک روستاهای شهرستان بازدید کرده است و حتی در هنگام بارش برف تنگ ترین کوچه های پشتکوه و پیشکوه را سر زده تا مشکلات مردم را درک کند.

– پونه زار: 16 سال در مناطق محروم حضور داشتید، محرومیت فریدونشهر را چطور می‌بینید؟

– فریدونشهر بافت بسیار نجیب و باحیایی دارد؛ محرومیتی در بغض خفته شده که هرکسی نمی‌تواند آن را درک کند بلکه باید لمس کند تا بفهمد. کسانی که از فریدونشهر دور هستند، آن را به شاهان‌کوه، آبشار پونه‌زار، کرفس و این قبیل چیزها می‌شناسند ولی دردهای نهفته بسیاری در فریدونشهر وجود دارد و در عین حال سال‌های سال است که اقوام مختلف در اینجا مسالمت آمیز زندگی کرده‌اند.

مردم فریدونشهر زنده‌اند. ما در همه روستاها مزار شهدا را می‌بینیم و این یعنی این روستاها زنده بودند و در عرصه‌های انقلاب حضور داشته‌اند. مردم فریدونشهر انسان‌های قوی و توانمند از لحاظ فکری هستند که به دلیل شرایط خاص شهرستان محروم مانده‌اند.

– پونه زار: چه عاملی دلیل این همه محرومیت فریدونشهر شده است؟

– چهار موضوع باعث شده است فریدونشهر محروم بماند؛ اول دور از دسترس بودن، دوم پراکنده بودن منطقه، سوم قانع بودن مردم که برگرفته از نجابت و حیای مردم است و چهارم فصل کاری کوتاه کار به طوری که الان اواخر اردیبهشت ماه است ولی هنوز کارهای عمرانی در شهرستان آغاز نشده است در حالی که در شهری مثل کاشان و نایین می‌توان طی 12 ماه سال کار کرد.

می توان گفت بخش عمده‌ای از محرومیت فریدونشهر به ذات طبیعی شهرستان مربوط می‌شود. یک وقت صحبت از کاشان می‌شود که یک موقعیت ترانزیتی پایتخت را دارد و جاده ترانزیتی تهران-بندر از کنارش عبور می‌کند و روزانه حدود 45 هزار خودرو از آن جا رد می‌شود. مشخص است که چنین شهری با محرومیت روبرو نخواهد شد ولی، فریدونشهر یک منطقه دور از دسترس، بالطبع اگر کمتر رسیدگی شود محرومیت دامنش را فراخواهد گرفت.

– پونه زار: با وجود شناختی که از فریدونشهر پیدا کرده‌اید برای رفع محرومیت از این شهرستان چه برنامه‌ای دارید؟

– من به دلیل این که شناخت کافی از مردم دارم می‌دانم نیازهای مردم چیست. هنوز مردم هیران برق، آب آشامیدنی و جاده ندارند. نمی‌گوییم کاری انجام نشده است، کار شده اما جوابگو نبوده است.

جاده کشی هیران بیش از یک میلیارد نومان هزینه دارد و برای خرید پنل‌های خورشیدی برای این روستا به اعتبار 500 میلیون تومانی نیاز است و هزینه گازرسانی روستاهای پیشکوه، پشتکوه اول و دوم هم بالغ بر 60 میلیارد تومان برآورد شده است که البته قول مساعدی در این رابطه از مسئولین گرفته‌ایم. ما موافقت تامین بودجه برای برق‌رسانی روستای هیران به وسیله پنل خورشیدی را هم گرفته‌ایم.

برای احداث جاده روستای هیران هم با قرارگاه سازندگی سپاه وارد مذاکره شده‌ایم و با توجه به کمبود اعتبارهای دولتی با عنایت به سخنان رهبری که در جمع فرماندهان سپاه فرمودند به بحث محرومیت زدایی ورود کنند و منتظر بودجه نمانند، خواستار این شدیم که قرارگاه خاتم سپاه کار را به عهده بگیرد. برای توسعه روستا باید راه‌ها را توسعه دهیم و مسیر دسترسی روستا را هموار کنیم.

از طرفی هم با دکتر سیدابوالفضل رضوی، معاون توسعه روستایی و مناطق محروم ریاست جمهوری، و مهندس موسی برزگر، مدیرعامل بنیاد خیریه علوی، صحبت کرده‌ایم و از آن‌ها قول بازدید از فریدونشهر را در همین فصل گرفته‌ایم تا إن شاءالله بتوانیم از این طریق، اعتبارات ویژه‌ای برای شهرستان جذب کنیم.

همچنین امسال کار زیرسازی حدود 30 روستا را از طریق خود دهیاری‌ها با تجهیز شرکت تعاونی دهیاری‌ها که از بدنه دهیاری‌های شهرستان تشکیل شده است، آغاز کرده‌ایم.

– پونه زار: چرا این قدر زیاد روی توسعه روستاها تاکید دارید؟

– توسعه پایدار همراه با روستاست. چین یک نمونه کشور توسعه یافته است که قدرت خودش را از روستاها دارد. یک نمونه کار به روستاها ارائه می‌دهد و به همه می‌گوید از این نمونه کار انجام دهند. جمع این کارها می‌شود اجناس چینی که توانسته است بازارهای دنیا را احاطه کند. قلب تپنده توسعه در روستاست و وقتی به روستا بها دادیم در کنار شهرهای بزرگ زاغه نشینی و حاشیه نشینی هم نخواهیم داشت.

شهر فریدونشهر شهر زیبایی است و خیلی از کمبودهای آن مرتفع شده است اما باید روستاها را زنده کنیم. برای زنده کردن روستاها باید کالبد فیزیکی روستا درست شود یعنی بر اساس طرح هادی هر روستا، برای آن روستا حمام، پارک، خیابان و … احداث شود و در یک کلام جذابیت را به روستا برگردانیم تا مهاجرت معکوس اتفاق بیافتد. لازمه ایجاد اشتغال در روستاها همین تغییر کالبد فیزیکی روستاست و باید صنایع تبدیلی وارد منطقه شود تا بتوانیم حداقل جلو مهاجرت از روستاها را بگیریم.

– پونه زار: برای انجام مهاجرت معکوس به سمت روستاها به اشتغال کافی در روستا نیاز است. در این رابطه چه برنامه‌ای دارید؟

– فریدونشهر پتانسبل بالاقوه منابع طبییعی و کشاورزی دارد که بالفعل نشده است. عرصه‌های منابع طبیعی که در فریدونشهر است کمتر جایی پیدا می‌شود. فریدونشهر باید شناخته شود و اگر معرفی شد آن وقت پیشرفت خواهد کرد.

اگر در بهترین و سرسبزترین نقطه ایران خانه بسازیم ولی اشتغال نباشد فایده‌ای ندارد. برای اشتغال‌زایی در فریدونشهر باید از عرصه‌های بالقوه در شهرستان کمک گرفت و به سمت صنایع تبدیلی رفت؛ به سمت مرغداری‌های صنعتی، کشاورزی‌های علمی، پرورش بوقلمون، تولید قارچ و… . چرا که می‌دانیم صنعت در فریدونشهر جواب نمی‌دهد همان طور که کشاورزی در کویر جواب نمی‌دهد لذا باید به سمت فرآوری محصولات فرعی پیش برویم.

یک چادر عشایری را نگاه کنید. یک کارگاه تولیدی است که در آن پشم ریسیده می‌شود؛ انواع لبنیات تولید می‌شود؛ دامپروری می‌شود؛ قالی بافته می‌شود؛ چوقا بافته می‌شود و … به زودی شهرستان میزبان 18000 نفر عشایر خواهد بود که تولید کننده محصولات زیادی هستند و بهترین ماده اولیه برای فرآوری و به دست آوردن ارزش افزوده را دارند و باید از این ظرفیت استفاده کرد.

– پونه زار: اولین قدمتان برای ایجاد اشتغال در روستاها چیست؟

– ما با صندوق کارآفرینی امید برای تسهیل در ارائه تسهیلات اشتغال زایی صحبت کردیم. از طرفی هم سپاه واقعا خوب وارد میدان شده است و توانسته است در راستای اقتصاد مقاومتی به شکل‌گیری واحدهای تولیدی همچون دامداری‌ها و کلونی‌های زنبور عسل کمک کند و حقیقتا همراه دولت بوده است.

– پونه زار: با توجه به شرایطی که فرمودید عامل محروم ماندن فریدونشهر شده است، آیا نباید دولت‌ها بودجه و امکانات بیشتری در اختیار این شهرستان قرار می‌دادند تا این محرومیت رفع می‌شد؟

– فریدونشهر در سطح کشور متاسفانه محرومیت بالایی دارد. شاید اعتبارات لازم به فریدونشهر اختصاص پیدا کرده است اما ببینید آسفالتی که در فریدونشهر ریخته می‌شود در کاشان هم ریخته می‌شود، آیا ماندگاری این دو یکسان است؟ در فریدونشهر فقط امسال 10 برف سنگین داشتیم و این یعنی 10 بار گریدر سنگین تیغ بر بدنه این آسفالت انداخته است. هزینه‌ها در فریدونشهر بالاست و ماندگاری زیرساخت‌ها کم.

مسئولین هم این شرایط را می‌دانند و به همین خاطر نگاه ویژه به فریدونشهر دارند. در بخش راه و شهرسازی اگر نگاه کنید در استان اصفهان، اعتبار راه برای فریدونشهر و سمیرم را ویژه می‌بینند. در اعتبارات دیگر هم همین طور است مثلا در بنیاد مسکن بیشتر از سهمیه خودمان قیر گرفتیم. نگاه مسئولین به فریدونشهر ویژه است اما عواملی که ذکر شد باعث کند شدن سرعت توسعه یافتگی شهرستان و محروم ماندن آن شده است.

– پونه زار: در رابطه با مخاطرات طبیعی که چند روستای پشتکوه را تهدید می‌کند همچون ریزش سنگ در روستای کلوسه چه اقدامی انجام شده است؟

– مطالعات بخش پشتکوه در رابطه با همین موضوع توسط معاونت بازسازی و مسکن روستایی بنیاد مسکن انجام شده است و گفته شده این روستاها باید مقاوم‌سازی شوند. لذا برای این امر تسهیلات ویژه مسکن برای روستاهای کلوسه، وستگان، دورک، کاهگانک، کاهگان، وزوه، پشندگان و زمستانه درنظر گرفته شده است که از ابتدای خردادماه سال جاری بازسازی و مقاوم سازی خانه‌های روستایی در این نقاط آغاز می‌شود و اقدامات ایمن سازی در برابر فرسایش، رانش و ریزش سنگ انجام خواهد شد.

– پونه زار: در رابطه با بوم‌گردی به عنوان یکی از روش‌های جدید در صنعت گردشگری با توجه به استعداد بالای شهرستان در این زمینه چه طرحی اندیشیده‌اید؟

– در این رابطه این رسانه‌ها هستند که باید فریدونشهر را معرفی کنند. فریدونشهر یک منطقه بکر و زیباست. ما در قدم اول از همه دهیاری‌ها خواسته‌ایم در همه روستاها حداقل یک سوئیت برای اقامت شبانه گردشگران آماده کنند. با اجرای طرح هادی روستا، جذابیت‌های روستایی برای جذب گردشگران نیز افزایش پیدا خواهند کرد.

– پونه زار: در رابطه با ساماندهی وضع کشاورزی شهرستان چه رویکردی را مدنظر دارید؟

– تغییر الگوی کشت در دستور جهادکشاورزی قرار دارد. ما باید چیزی تولید کنیم که بازار پسند باشد. به عنوان مثال شهر بلداجی، گزانگبین خودش را از مناطق پشتکوه فریدونشهر و چهارمحال و بختیاری، پسته خودش را از رفسنجان و باقی مواد مورد نیاز ساخت گز را از اصفهان تهیه می‌کند ولی گز باکیفیتی را در کارگاه‌های موچک این شهر تولید می‌کند که توانسته است سهم ویژه‌ای در بازارهای جهانی برای خودش کسب کند.